Gulašom protiv Meka
Mađarsko predsedavanje Evropskoj uniji, kao i višegodišnje članstvo u toj organizaciji, Budimpešti je - između ostalog - donelo i mnoštvo "Mekdonalds" i "Burger king" restorana. Tradicionalne kafanice u prestonici severnog srpskog suseda ipak još uspevaju da odole "hamburgerizaciji".
Budimpešta, za mnoge "kraljica Dunava", pleni lepotom osam mostova i impozantnim građevinama, ali i specijalitetima poput gulaša, paprikaša, riblje čorbe ili čuvene štrudle sa makom, žarbo kockama, marcipanom, rakijom "Palinka" i vinom "Tokaji".
Praznike u mađarskoj prestonici ne mogu da pokvare ni kiša ni jak vetar, o čemu svedoči podatak da Budimpeštu godišnje poseti više od 15 miliona turista.
Glavni gradski trg, poslednjeg vikenda aprila, bio je mesto okupljanja ljubitelja vina i stotine mladih uživalo je u zabavi i atmosferi sličnoj beogradskom Beer Festu, a na vašaru, na kome su pripadnici indijanske zajednice prodavali raznoliku robu, posetioci su kupovali indijanska pera i strele, zvečke sa likom poglavica, tradicionalne indijanske nošnje, kutije za nakit, igračke, slatkiše.
Vašar ne bi bio vašar da nema i šećerne vune, liciderskih srca, ušećerenih jabuka, kukuruza šećerca i velikih kazana u kojima se kuvaju domaći specijaliteti... dok nastupaju muzičari, a gosti se slikaju sa zmijama i majmunima, voze se na ringišpilu.
Posle "vanrednih dešavanja", vreme je za obilazak dobro poznatih građevina, spomenika i prirodnih lepota.
U Budimpešti se preko Dunava pruža osam mostova i za svaki od njih je vezana po neka legenda, a najpoznatiji je Lančani, koji "čuvaju" velike figure lavova.
Pod oznakom "nezaobilazno" na mapi turista je i poseta metrou. Mađari su još u 19. veku napravili planove o izgradnji metroa, koji je jedan od najstarijih u Evropi, a stanovnici Budimpešte prestonicom svakodnevno "krstare" i biciklima.
Poseban doživljaj je plovidba Dunavom i obilazak grada sa reke, naročito u večernjim satima - pošto je većina najlepših građevina, odlično osvetljenih, smeštena tik uz obalu. Među njima je i mađarski parlament, zgrada sa 700 prozora i 691 sobom, u koju je ugrađeno 40 kilograma zlata, inače drugi po veličini u Evropi, odmah iza onog u Bukureštu.
Kuriozitet te mermerne građevine su skele za čišćenje fasade, koje se nikada ne demontiraju, već samo premeštaju sa jedne na drugu stranu i - za godinu dana obiđu krug.
Trg heroja i Milenijumski spomenik su sledeća stanica posetilaca mađarske prestonice. Na vrhu Milenijumskog stuba je krilata statua anđela Gabrijela koji je, prema biblijskom verovanju, jedan od tri anđela koji ljudima prenose božije odluke.
Na Trgu heroja su i muzeji lepih i savremenih umetnosti, a u neposrednoj blizini i Poljoprivredni muzej, koji svojim kulama i vrtovima više podseća na dvorac iz bajke, nego na naučnu instituciju.
I ambasada Srbije smeštena je u neposrednoj blizini Trga, sa pogledom na Milenijumski spomenik, izgrađen 1896. godine u čast hiljadugodišnjice dolaska Mađara na te prostore.
Posetioci Budimpešte ne propuštaju ni veče u Čardi, u kojoj užvaju u zvucima tradicionalnog čardasa uz, naravno, gulaš i paprikaš, a večera, koja košta oko 25 evra, neretko je "začinjena" i ciganskom muzikom.
Mađarska, iako članica EU i trenutno predsedavajuća tom zajednicom, ljubomorno čuva forintu kao zvaničnu valutu, koja je u odnosu na evro slabija od dinara.
Glavna šoping i šetačka zona je u Vaci ulici, u kojoj se osim prodavnica svetski poznatih brendova, poput "Furle", "Barberija", "Zare", "Manga", "H&M", nalazi i mnoštvo kafića, restorana domaće i internacionalne kuhinje, prodavnica i tezgi sa suvenirima.
Tu je i čuvena poslastičarnica "Žerbal", poznata po žerbo kockama, a lokacija i "izvikanost" mesta diktiraju cenu toj omiljenoj poslastici.
Iz Mađarske, turisti, po pravilu, ne odlaze bez atraktivno upakovane aleve paprike, još jednog brenda te zemlje, drvenih figurica sa tradicionalnim narodnim motivima, babuški, odeće sa vezom, ali i kugli sa "snegom", razglednica, pepeljara i tanjira ukrašenih simbolima Budimpešte.
A na samo dvadesetak kilometara od Budimpešte je i Sent Andreja, gradić kaldrmisanih, uskih ulica na desnoj obali Dunava, u kome se u 17. veku, pod vođstvom patrijarha Arsenija III Čarnojevića, naselilo oko osam hiljada srpskih porodica.
Danas u Sent Andreji postoji sedam srpskih crkava. Najlepše su Požarevačka i Saborna (Bogorodičina), podignuta između 1756. i 1764. godine.
Turisti, ne samo iz Srbije, ne propuštaju da obiđu Trg Vuka Karadžića, gde je i danas kuća u kojoj je boravio, kao i kuću pisca Jakova Ignjatovića, Krst Cara Lazara, Muzej Srpske pravoslavne srkve i Srpsku kafanu.
U centru grada nalazi se i Muzej marcipana, a u muzejskoj prodavnici može se kupiti marcipan pripremljen na 1001 način!
