Od mizernog budžeta do milionske zarade (1)
Prema staroj narodnoj - koliko para toliko muzike - današnji narod često veruje da kvalitet postoji samo ako se debelo plati. Slična situacija je i u filmskoj industriji. Ali nekoliko filmova uspelo je da doskoči takvom poimanju kvaliteta i da sa vrlo malim budžetom zaradi astronomske iznose.
Veštica iz Blera
Jedan od najpoznatijih primera u filmskoj industriji kako s malo uloženog novca možete da zaradite milione zasigurno je originalni horor film "Veštica iz Blera". Krajem devedesetih godina, ovaj film je uzdrmao filmski svet i odmah ušao istoriju kinematografije, a činjenica je da režiserima, Danijelu Majriku i Edvardu Sančezu, kao i ostatku ekipe koji stoje iza ovog dela, prepletom sudbine i kreativnosti upravo nedostatak finansija omogućio svetsku slavu. Dve kamere i troje glumaca su dovoljni da napravite filmsko čudo.
Reč je o vrlo jednostavnoj ideji koju je ovaj tandem pretvorio u pravu noćnu moru svakog gledaoca. Bez upotrebe specijalnih efekata, uspeli su da stvore snazan psiholoski horor film, koji vas nece ostaviti ravnodusnim.
Noć živih mrtvaka
Već kasnih šezdesetih godina, američki režiser Džordž A. Romero otkrio je formulu za stvaranje popularnosti i zelenih novčanica. Počelo je njegovim prvim dugometražnim filmom Noć živih mrtvaka kojim je započeo svoju poznatu zombi eru.
Jedva vrativši uloženi novac u prvom prikazivanju, film svoju slavu može da zahvali negativnim kritikama koje su izašle u "Rider dajdžestu" (Reader's Digestu). Antireklama mu je, paradoksalno, donela planetarnu slavu, dokazujući da je i loša kritika dobra reklama.
Roki
Silvester Stalone je jedan od najistaknutijih filmskih akcionih junaka 80-ih i prve polovine 90-ih, a najpoznatije uloge ostvario je u serijalima filmova o Rokiju i Rambu. Film koji pretvara kvartovskog momka u heroja američkog sna postao je toliko popularan da je natrpao blagajne bioskopa širom sveta.
Film je prepun scena koje su ušle u filmsku istoriju poput one u kojoj Roki trči stepenicama muzeja umetnosti u Filadelphiji, a dobio je Oskara za najbolji film i najbolju režiju 1977. godine, i to u konkurenciji ni više ni manje nego s Taksistom Martina Skorsezea
