TRIJIĆ
Za svoje devojačko prezime Trijić i njegovo poreklo pita nas Milica Manasijević, rođena u Ljuboviji. Krsna slava im je Miholjdan (Sv. Kirijak Otšelnik, 12. oktobra). Prema Lj. Pavloviću, Trijići su jedna od najstarijih familija u selima duž Drine, od Višesave do ušća ove reke u Savu.
U opisu sela Sijerča stoji da su se doselili sredinom 17. veka iz Nikšićih Rudina. Prezime su dobili po rodonačelniku Trifunu, zvanom Trijo koji je imao sinove Matiju od koga su nastali Dimitrijevići i Mati(ji)ći, i Simu za koga se, kao i za njegove potomke, Simiće i Petroviće, pričalo se da su bili vrlo sposobni u mnogim poslovima pa se naseljavali po okolnim selima i iseljavali sve do Uba.
Trijića je bilo nekoliko desetina domaćinstava ali su slavili Nikoljdan. U Gornjoj Ljuboviđi, naselju sa nekoliko zaselaka (Miholjčići, Laze, Tatići, Petkovići, Gligorići) i u čijem se ataru nalazi i srednjovekovni grad Soko, nailazimo na star skup porodica pod zajedničkim imenom Petkovići. Oni su došli kao rudari, i to od Zenice, i najpre boravili u Osatu, pa tek onda prešli Drinu. I ovde su radili kao rudari. Došli su pre tri veka (računajući od ovih dana), posle oslobođenja ovih krajeva od Turaka. Petkovići sada imaju različita prezimena, govore zapadnim dijalektom a slave - Miholjdan.
Sve rečeno dobija smisao kada se kaže da su Trijići u Čitluku (azbukovačkom) zapravo od Matića iz Gornje Ljuboviđe, nastanjeni u nekoliko domaćinstava sa slavom Miholjdan. Čitluk je i dobio ime po svojoj nekadašnjoj nameni: bio je čitluk srebreničkih begova. Sve porodice koje su ovde nastanjene duže od jednog i po veka naselili su begovi kao svoje kmetove, zemljoradnike ili rudare, skeledžije, zanatlije, i to uglavnom iz Bosne i Slavonije. Ostali su ovde nastanjeni tek u vreme prve vlasti kneza Miloša.
Ne znamo sigurno da li su, a sasvim je moguće, i Trijići ranije bili rudari, jer su se u prve dve decenije 20. veka bavili stočarstvom i zemljoradnjom, što je bio slučaj sa mnogim rudarskim porodicama u vremenima kad je zamirao njihov zanat. Činjenica koju ističe čitateljka da su govorili "zapadnim" dijalektom, što ne mora uvek da bude ikavica, već je najčešće ijekavica koje ima i u Bosni, Hercegovini i Crnoj Gori, sa ikavizmima, ne dokazuje njihovo poreklo čak "iz Dalmacije" jer je ovaj izgovor bio pa i danas je uobičajen u srednjoj i zapadnoj Bosni i zapadnoj Hercegovini.
Nije isključeno da su Trijići poreklom iz Rudina (Hercegovina), kao ni da su se iz Podrinja, kao rudari pečalbari kretali do raznih krajeva. U prilog tezi da su Trijići od Nikšića, govori i njihova slava, karakteristična za Boku i Prevlaku, a ne za rudare, dok bi menjanje slava možda svedočilo da su bili poreklom tzv. Sasi, rudari ali umešni i u raznim zanatima, naseljeni u Srbiju u vreme Nemanjića.
