PUŠIĆ
Aleksandra Mićić iz Novog Sada želi da sazna više činjenica o poreklu majčine porodice Pušić, rođene u Novom Miloševu, delu nekadašnje Beodre. Čitateljka tvrdi da je ova porodica nastanjena u Beodri više od jednog veka, jer se na seoskom groblju nalaze grobovi njene čukunbabe i čukundede. Krsna slava - Sv. Nikola.
Kuriozitet je da su dvadesetih godina prošlog veka čak dvojica Pušića davala podatke o Beodri i istoriji naseljavanja istraživaču Banata prof. J. Erdeljanoviću: crkvenjak Bogdan Pušić i pop Mita Pušić, po čijem kazivanju je pop Andreja u jednom pismu pisao o svojim uspomenama na Beodru.
Oba su tvrdila da je naseljavanje Beodre (prvobitno Boldije po vlastelinki Beldori), počelo 1722. Selo je zasnovao jedan od tri brata iz Bijeljine, pobeglih iz tamnice jer su ubili Turčina.
Kad su se pomolili, tamnička vrata je čudotvorno otvorio Sv. Stefan, kome su se i zavetovali. Najpre su bili došli u Pivnice u Bačkoj, ali je jedan od njih Uzun-Petar "Bjeljanin", nastavio prema Beodri i tu sagradio crkvu koju je posvetio Sv. Stefanu.
Beodra se najpre i naseljava sa Akača, Šimuđa i Kerestova, a polovinom 18. veka iz Pivnica su ovde došle još mnoge porodice na čelu sa popom Georgijem Popovićem. Najpre su u Beodri živeli samo Srbi, a onda je spahija Karačonji počeo da naseljava Mađare.
Pod pritiskom spahija da podčine Srbe kao kmetove, jedan deo porodica iseljava u Dragutinovo (Novo Miloševo). U najstarijem Domovniku, iz prvih decenija 19. veka zabeleženi su i Pušići, doseljenici iz Bačke, iz mesta Ker, sa slavom Sv. Nikola.
Najverovatnije su došli sa Pivničanima koji su činili veći deo prvobitnog stanovništva. Postoji predanje da im je staro prezime bilo Radulaševići pa su se podelili na tri grane: Pušići, Stajići i Kobilarevi. Stajići i Pušići su u Beodri, dok su Kobilarevi ostali u Keruj. U Beodri su pored njih bili su i Ajgirovi-Pušići ali su izumrli.
Nije na odmet da razmotrimo i prezime Pušić koje su, po svemu sudeći, doneli u Beodru. Pušići su, pak, najstarijim poreklom sa Žabljaka, gde postoji toponim Pušića Poljana u mestu Ivica, a porodica sa ovim prezimenom ima i u Herceg-Novom, Toploj i Baošićima.
U Hercegovini su Pušići u novije vreme zabeleženi samo kao katolici u Ljutom Docu (Široki Brijeg). J. Dedijer ih je početkom prošlog stoleća našao još i u Bilišićima, napominjući da su, po predanju, tu "od hercega Stjepana". Slavili su Đurđevdan, drobnjačku slavu.
U Bosni ih je, s istom slavom, bilo krajem 19. v. u okolini Prnjavora i Travnika, tako da nije nemoguće da su i odatle stigli do današnje Vojvodine, odnosno da je to bilo područje u daljem kretanju prema Bijeljini. Porodice Radulašević nismo nigde našli pa je moguće da je Pušićima to bilo sekundarno, privremeno prezime.