SARAVOLAC
Iz Kikinde nam piše Božidar Saravolac, koji je u kontaktu i sa većim brojem srodnika do trećeg kolena, a interesuje ga poreklo njegove porodice. Između ostalog, kaže da je njegov pradeda Miloš došao 1895. iz mesta Saravale (koje je sada u Rumuniji) u Mokrinu, u Srpskom Banatu, i ostavio brojno potomstvo. Većina njih danas nosi prezime Saravolac koje je, navodno, još pradeda uzeo po doseljenju u Mokrin. Krsna slava porodice je Sv. Nikola. Poslednji potomci prvog Saravolca otišli su iz Mokrina još pre Drugog svetskog rata. Našeg čitaoca interesuje kako se prezivala njegova porodica pre uzimanja prezimena Saravolac.
Prema etnologu Jovanu Erdeljanoviću, u Mokrinu posle Prvog svetskog rata nije bilo porodica ovog prezimena ali je bila jedna porodica Mirković, doseljena iz Saravale, pa bi neposrednim arhivskim istraživanjem trebalo ustanoviti kako je došlo do obnavljanja sadašnjeg prezimena u kojem i pored promene samoglasnika "a" u "o", razaznajemo nesporno geografsko poreklo.
Zanimljivo je i pitanje odakle i otkad su preci čitaoca, Srbi, u tom dalekom mestu Saravale, na Morišu, u nekadašnjoj čanadskoj županiji. Tačno vreme njihovog doseljavanja u severni deo tadašnjeg Temišvarskog Banata ne možemo da odredimo, jer u popisu stanovnika Saravale koja datira iz sredine 16. veka nema Mirkovića.
Postoji i druga mogućnost, a to je njihovo rano doseljavanje u Temišvarski Banat, pa docnije preseljenje u Saravalu. Naime, ova oblast je bila vrlo atraktivna lokacija još na početku turskih osvajanja (nakon pada Smedereva i Beograda) kad su Brankovići tamošnji posednici sa sobom poveli veliku masu srpskog naroda u te krajeve.
Drugi talas naseljavanja Srba do reke Moriš poznat je u vreme seoba Srba 1690. i 1737, a treći, ništa manji, kada je Austrija u 18. veku i davala povlastice stanovništvu Stare Srbije i drugih oblasti današnje Grčke i Albanije, pa su mnogi Srbi, Grci, tzv. Cincari, Jevreji i Jermeni počeli da se naseljavaju u Temišvarski Banat kao njeni slobodni građani trgovci i zanatlije.
Kada su se Mirkovići našeg čitaoca doselili u Saravale koje u prevodu znači slana (vlaški: sara) rečna dolina (vala), ne možemo reći sa sigurnošću, ali tamo su ostavili traga jer se jedan potes u Saravali zove "Mirkovac".
U Požarevcu postoje dve porodice Mirkovića sa slavom Sv. Nikola koje u toj sredini zovu "Vlasima" i koji su se verovatno bavili stočarstvom, a nadimak dobili po tome što su neko vreme proveli u kneževini "Vlaškoj". Osim toga, upravo u toponimiji Saravole nalazimo dokaze za za ovu tvrdnju. To su Slani Bunar i Plandište. "Slana vala", je bila dolina pogodna za ovčarstvo, a naziv Plandište govori o odmorištu za ovce.
Pitanje porekla Mirkovića, sa slavom Sv. Nikola, moraćemo rešavati drugim istraživanjima.
