SLAVNIĆ
Aleksandar Slavnić iz Beograda pita za svoje poreklo i to ono najstarije jer ostatak porodične istorije smatra da dobro poznaje. U dopisu kaže da su preci pre doseljenja u Vojvodinu barem dva veka živeli u mestu Ljeskovac, kod Dvora na Uni. Toliko je unazad njegov deda mogao da nabroji pretke čiji spomenici i postoje na mesnom groblju.
Prema porodičnom predanju, Slavnići su se naselili u oblast Une iz Raške, mada čitaocu nije jasno da li se misli na oblast ili mesto Rašku u Srbiji. Poznato mu je da Slavnića ima nastanjenih oko Travnika, kao i da su se neki naselili u Čepin u Slavoniji.
Krsno ime porodice je Mratindan.
Iz svega što je čitalac izneo sledi da su Slavnići i u Dvoru na Uni i u Slavoniji služili u Vojnoj granici austrijske monarhije. To ilustruje priča o pretku Marku i njegovoj vojnoj obuci u Pešti, kao i Slavnići u Slavoniji koja je takođe potpadala pod organizaciju "odbrane od Turaka".
Ovo ne znači samo poziv kojim su se bavili njegovi preci, već mnogo širi sociokulturalni milje koji podrazumeva ovakva organizacija života "u ratu i miru" i to ne samo vojnih podložnika, nego i njihovih porodica koje uživaju zemljišni posed (i rade na njemu) kao nadoknadu ili platu za vojnu službu muških članova porodice, koji su u vreme kad nisu učestvovali u ratovima živeli u svojim kućama i sa svojom porodicom.
Prema podacima za rašku oblast, danas tamo nema porodica s prezimenom Slavnić, ali nije isključeno da je jedna od seoba prema centralnoj i zapadnoj Bosni i Hrvatskoj išla i preko ove komunikacije. Prvobitni zavičaj Slavnića bilo je Kosovo i to oblast oko Prištine, odakle su se iselili prema Bjelopavlićima koje su i zasnovali iseljeni Srbi sa Kosova. Iz Bjelopavlića, seobe su tekle prema Bosni i planini Vlašić i dalje na zapad do Une i Like u kojoj takođe ima mnogo Slavnića. Do poslednje decenije 20. veka, u selu Skulanovu (nedaleko od Prištine) na Kosovu je živela porodica Delić (u šest domaćinstava) čije je staro prezime bilo Slavnić, a slava Sv. Alimpije Stolpnik, dok su Slavnići u Bosni (Korićani, Travnik) imali slavu Sv. Siomeona Bogoprimca.
Pripoveda se da su je promenili jer su im deca umirala, što je bio čest običaj u takvim slučajevima. U današnjoj Hrvatskoj najviše ima Slavnića u Drenovcu (Glina), Jabukovcu (Petrinja) i Ljeskovcu (Dvor), kao i oko Slavonskog Broda, Osijeka, Novske, Bjelovara, Kostajnice, Karlovca, Varaždina i Vukovara. U "Karlovačkom vladičanstvu", Slavnići su pravoslavne srpske porodice sa više različitih slava: Jovanjdan, Đurđevdan, Sv. Kralj Stefan Dečanski (ili po starom: Mratindan) i Nikoljdan. Iako je zabeleženo i muško ime Slavan, žensko Slavna je daleko starije, a bilo je veoma često. Prezime Slavnić biće, znači, da je matronimičke vrste.
