SAVIĆ

Gđa Radmila Savić iz Hanovera, gde živi poslednjih 35 godina, piše: "Draga Redakcijo, mnogo me raduje što sam se vratila unazad 50 godina i čula za svog kuma Šoguru, rođenog u selu Urduk, i za familiju Mandić, iz Doljana kod Pazarića. Ja sam u selu Trnčići (Pazarić), opština Hadžići" (kod Sarajeva). Gđa Savić je bila ratno siroče i nije zapamtila oca Lazara. Imala je stričeve, Neda i Vladu, a pamti i kuću Krstića koji su živeli uz njih. O svojoj porodici jedino još zna slavu - Sv. Tomu, 19. oktobra.

Misli da sada u Trnčićima žive samo Muslimani, to jest Bošnjaci, a Savići u Resniku i Rijeci (poštanski broj 0511). Zna da joj se majka zvala Ana Šaraba, iz sela Osenik, i da je njena slava Aranđelovdan.

Savići, kojih ima dosta i u Bosni i Hercegovini i u Srbiji, vrlo su retki sa slavom Tomindan. Prema podacima Pravoslavne crkve s kraja 19. veka, bilo ih je samo u parohijama Pazarić (Sarajevo) i Pečenogovci, kod Prnjavora.

Interesantno je da Savića sa slavom Sv. Toma ima i u Srbiji i u Lici. Prema M. Radeki, Savića sa raznim slavama, ali i sa ovom, ima na prostorima celog Karlovačkog vladičanstva (Lika, Banija, Kordun, Gatačka župa, Krbava i Kapelsko).

U Srbiji se beleže samo u selu Suvodnju, u valjevskom kraju, ispod Medvednika. Oni se direktno vezuju za stare doseljenike Belanoviće (Bjelanoviće) koji su među prvima, kao preci današnjih porodica, naselili ovaj kraj još u 16. veku. Ovo više i nije prezime nego je više ime za džemat (deo sela). Poreklom su od Livna i Mostara.

I danas ih ima u Bosni, pod istim prezimenom, rasturenih po mnogim srpskim zapadnim krajevima. U selu Suvodnju, od Bjelanovića sa slavom Sv. Toma su Markovići i Savići.

Ono što je karakteristično jeste stalno njihovo seljakanje, turski surgunisanje, usled progona. Naime, Turci su ih iseljavali kad god bi se vodile borbe sa hajducima jer su ih, u takvim situacijama, smatrali nepouzdanim elementom. Zanimljivo je da u Rakovici, u Sarajevskom polju, žive i Savići i Bjelanovići, ali su muslimani, a smatraju se starosedeocima.