KARAKAŠ
Maja Karakaš iz Vršca moli da za poreklo njenog devojačkog prezimena i porodice - Karakaš. Njen deda Nikola i baba Soka došli su u Nakovo kod Kikinde 1945, a nešto kasnije prešli u Pančevo. Do doseljavanja u Vojvodinu, živeli su u selu Vrtoče, kod Bosanskog Petrovca. Krsno ime porodice je Đurđevdan, 6. maja.
Među srpskim prezimenima u Bosni, po pravoslavnom šematizmu, Karakaši, sa jednom jedinom slavom Đurđevdan, zabeleženi su u parohijama Bihać i Hrgar (Bihać), Kukulje i Stapari (Gradiška), Palanka (Sanski Most) i Prkosi (Petrovac).
U Pounju, u selu Založje, na padinama Grmeča prema bihaćkoj dolini, ima Karakaša sa slavom Nikoljdan za koje se kaže da su poreklom od Bjelajskog polja, u istoj oblasti, ali da su se tamo prezivali Vučković.
Karakaša sa slavom Đurđevdan, ima i u Bravskom Polju, kod Petrovca. Vučkovići su veoma značajna porodica u Bosanskom Petrovcu, jer je Filip Vučković, otac čuvenog Gavre Vučkovića, u njemu prvi zasnovao srpsko naselje i pozvao trgovačke porodice iz Sarajeva i Banjaluke - Đuriće, Vujičiće, Jankoviće, Kovačeviće - da se tu nasele.
Do prve polovine 19. veka, Petrovac je bio turska kasaba, a već šezdesetih, čak i pre nego crkvu, koja je bila u selu Koluniću - dobio je prvu školu.
Gavro Vučković je pokrenuo obnovu manastira Rmanj u Uncu, nastalog u 17. veku, uz srednjovekovni grad istog imena kojim su u 15. veku gospodarili Frankopani. Paljen je više puta u 18. veku, a za njegovo obnavljanje najviše se zauzeo Gavro Vučković, zajedno s Petrom Uzelcem 1865, oba uveliko stanovnici Bosanskog Petrovca.
Vučkovići su se u okolinu Petrovca doselili iz Dabra u Sanici, ali im je starina, po jednoj verziji iz Skradina u Dalmaciji, a po drugoj iz Korenice u Lici. Međutim, i ta mesta su bila samo prelazne lokacije između XVI i XVIII veka, a dalje poreklo treba tražiti u južnijim srpskim krajevima, Staroj Hercegovini ili Crnoj Gori.
Tako su Vučkovići, prema jednom predanju, potomci jednog od trojice braće koje je zarobio neki paša u Sarajevu. Jedan od njih odlazio je često na njegove timare u Krajini oko Sanice gde mu se vrlo dopadne i zamoli pašu da mu da baštinu da se tu naseli. Dobio je tapiju na zemlju od reke Sanice do Čelića Kose.
Jedno vreme su morali da se sklone u selo Rast zbog nekog krvnog delikta, a potom su se vratili na ovo mesto. Karakaši su, pak, svoje prezime svakako dobili među susedima muslimanima, dok su kao Vučkovići bili u spomenutom egzilu.
"Karakaš" je turska složenica koja znači "crna obrva", pa nema sumnje da je neki od predaka ove familije imao upravo takve obrve. Prvobitna slava Vučkovića bila je Mratindan, pa su kasnijim razgranavanjem Karakaši promenili slavu u Đurđevdan. Samo jedan manji deo ih slavi Sv. Nikolu.
