GLIGOR
Sa elektronskom adresom Velike Britanije javlja nam se Beograđanin Dušan Gligor koji o svom poreklu malo zna jer je rano ostao bez oca, a potom i dede i babe po očevoj liniji. Samo se seća da su iz Sefkerina, u Banatu, gde je odlazio kao dete. Slavili su Sv. Nikolu.
Serfkerin ili Sevkerin u južnom Banatu se pominje još u kruševskom pomeniku despota Đurđa. Od 1733. imamo etničku sliku ovog naselja koje je bilo većinski srpsko, pa sve do kraja 18. veka, kada je u njemu bilo 112 porodica graničara i seljaka, Srba. Međutim, tada među prezimenima nije bilo ni Gligora odnosno Gligorovih niti drugih sa sličnim prezimenom.
Od 1765. godine ovde se naseljavaju Nemci, invalidi iz ratova, koji su živeli izmešano sa srpskim stanovništvom. Izleda da su se Gligori u Sefkerin naselili malo docnije. Prema popisima u austrijskoj Vojnoj granici za oblast Šajkaške (koja obuhvata jugoistočni deo Bačke, ograničen Dunavom na jugu i Tisom na istoku), susrećemo prezimena Gligorijev i Gligorijević od koga je svakako nastalo prezime Gligor našeg čitaoca.
Ali, da ne bude zabune, recimo i to da se šajkaši iz Bačke, početkom 18. veka, pomeraju i stvaraju Potisku i Pomorišku Krajinu prema Turskoj koja se povlači na prostore južno od Save i Dunava, čime dolazi do pokreta stanovništva prema Banatu. Dakle, među prezimenima u Šajkaškoj, nailazimo Gligorijeve u Starom Bečeju 1793, dok su Gligorijevići zabeleženi u Čenti 1807, u Somboru (šajkaško selo) 1823. i u Bukovcu 1838. godine.
S kraja 18. i početkom 19. veka, u Sefkerin se naseljavaju Srbi graničari iz Kikindskog dištrikta i tada su se preci našeg čitaoca najverovatnije doselili. Evo kako je to naseljavanje teklo prema Sefkerinu. Prezime Gligorijev zabeleženo je u Starom Bečeju na Tisi krajem 18. veka, a prvi spomen Gligorinih nalazi se u mestu Iđoš koje je pripadalo kikindskom distriktu iz koga se naseljavao i Sefkerin.
Njegovo stanovništvo uglavnom potiče iz iz Pomorišja i srpskih naselja na Morišu u koje se Srbi doseljavaju po padu Beograda i Smedereva na imanja Brankovića. Ovde su zabeleženi Grigorini-Nakrajkućini u pet kuća kao porodice nepoznatog porekla. U Novoj Kanjiži (sada Novom Kneževcu), nailazimo i danas na srodnike našeg čitaoca - na porodicu Gligorini (opet nepoznatog porekla), nastanjeni u pet kuća sa slavom Sv. Nikola i jednom porodicom nazarena koji ne prazniju slavu.
Oni, po predanju, spadaju u osnivače ovog naselja. Predak koji je pobegao od Turaka imao je nadimak "Gvozden", jer mu je u nozi ostao gvozdeni klin. On se doselio sa petoricom sinova, po čijim se imenima ili zanimanjima prezivaju: Kneževići (21 kuća, Sv. Nikola) od kojih ima sveštenika, a neki su se odselili u Sanad; Svirčevi (kojih više nema), Vidakovi u 4 kuće. Perkučini-Madžarovi-Mandarini-Klopavi (23 kuće) ime su dobili po Petru - Perkuči. Ima ih odseljenih u Čanad i u Ameriku.
