Zvornički Kiseljak: Rudnik oživeo banju
Dragocena voda Kiseljaka kod Zvornika je, posle početnih dobrih ideja da se napravi banja, sredinom 70-ih godina počela da otiče u nepovrat. Prirodna bogatstva ostajala su neiskorišćena, a turisti, koji su ipak nastavili da dolaze u ovo prirodno lečilište, bili prepušteni sami sebi.
Mogli su da iznajmljuju samo sobe u privatnim kućama, a za hranu su se sami snalazili. Tek krajem te decenije tuzlanski rudnik Bukinje podigao je na mestu današnje banje sindikalno odmaralište, u koje su mogli da dolaze i drugi gosti.
Izgradnja Turističko-rekreacionog centra Majevica počela je krajem 80-ih godina, i to tako što su se udružila sva veća preduzeća iz Zvornika, Tuzle i Loznice, kao i udruženja penzionera i invalida. Radove je 1992. prekinuo rat, a banja Kiseljak je najviše počela da oživljava od 2011. godine.
Tada su započeti projekti uređenja prostora oko izvorišta i saobraćajnice koja vodi do Kiseljaka kako bi se pokrenuo seoski zdravstveni turizam. Oko izvorišta su postavljeni platoi, reflektori, klupe za odmor, ali ni danas nema dovoljno zgrada za smeštaj gostiju, koji se, kao nekada, okreću okolnim privatnim gazdinstvima.
Kod ljubaznih domaćina
Na devet izvora u Kiseljaku, za koje se kaže da leče devet različitih bolesti, još pre Drugog svetskog rata su dolazili gosti ne samo iz BiH, nego i iz Beograda, Novog Sada i Šapca, a ljubazni domaćini su ih dočekivali u lepo uređenim sobama. U sezoni je bilo i do 17.000 turista. Najčešće su boravili u selu, a mnogi su i nosili u flašama mineralnu vodu i nastavljali lečenje kod kuće. Putevi su bili dobri, a svaka kuća je imala telefon.
