BAJIĆ
Jelenu Bajić iz Bačke Palanke, čija je porodica poreklom iz Hercegovine, zanima iz kog tačno mesta ili sela potiču Bajići. Otac Gordan je rođen 1947. godine u Bačkoj Palanci, a deda 1908. godine u Vidovom Selu, opština Drvar. Tokom Drugog svetskog rata bio je u zarobljeništvu u Nemačkoj, dok je njegov rođeni brat Milan na kraju tog rata emigrirao u Englesku. Krsna slava im je Sveti Stefan, 9. januara.
Među srpskim prezimenima u Bosni koje je publikovao Đorđe Janjatović prema Šematizmu pravoslavne mitropolije i arhidijeceze Dabro-bosanske za 1882, Bajića ima više različitih grana i porekla. Slavu Sveti Stefan pored srodnika naše čitateljke u Vidovom Selu, slave i Bajići u unačkoj oblasti, i Bajići u Baraćima i Gerzovu, Krminama i Rebrovcu kod Banje Luke, Prijedoru i Cerovcu, u opštini Tešanj.
Ima i Bajića sa većim brojem drugih slava u svim ovim oblastima, a naročito "đurđevštaka" i "jovanjštaka" oko Banje Luke, kao i u Sanskom Mostu i Visokom. "Nikoljštaka" Bajića ima u mestima oko Prnjavora, Tešnja i Maglaja.
U Vidovom Selu, u najsevernijem delu Gornjeg Unca u Bosanskoj Krajini, Bajići su grupisani u zaselak sa 36 kuća. Pripoveda se da su od roda Gvozdena, jednog od osnivača Vidovog Sela, čije je potomstvo danas razgranato u veliki broj porodica. Svi slave Stevanjdan. Prema kazivanju zabeleženom u monografiji o oblasti Unac, oni su istog porekla kao i Trnjinići, ali se nisu sa njima zajedno doselili na ovo područje, već znatno docnije.
Prema porodičnom predanju, Bajići su se doselili odnekud iz Dalmacije u vreme "Vrancuza", Napoleonovog rata sa Austrijom i stvaranja Ilirskih provincija. Tada su krenula njih četvorica braće, od kojih je jedan otišao u Bačku, a trojica su se nastanila u Vidovom Selu. Najpre su živeli u različitim zaseocima, nastanivši se na Trnjaku. Kad su se podelili, jedni su sišli u Mokronoge, dok su se ostali smestili u Nagrađu i Vagancu.
Prema tekstu jednog sveštenika Banjca, publikovanom u pravoslavnom listu "Istočnik" za 1888, stanovništvo parohije Trnjinića Brijega čine stari Srbi koji su se doselili iz Hercegovine, iz familije Ozgorastovića.
Daljom starinom Bajići su od Bjelogrlića od Gacka. Prezime su dobili po pretku Raiču koji je imao nadimak Baja. Prvi put se ovo prezime pojavljuje u zapisima iz 1710. godine u Trebinju, Popovo Polje, u naselju Strmici. Danas postoje samo muslimani Bajići u Hercegovini u okolini Konjica, ali znaju da su od Baja Bjelogrlića iz Gacka.
Bjelogrlići i njihovi preci vode poreklo iz Slivnice kod Trebinja gde sve familije slave Sv. Stefana. U Slivnicu su se doselili pre nekoliko vekova "iz Crne Gore", ali se u izvorima ne navodi iz kojeg kraja.
