Vučenović
S molbom da mu objasnimo poreklo njegove porodice, piše nam iz Minhena g. Vid Vučenović, rodom iz sela Srđevića kod Srbca, iz bosanske Posavine, koji je u Nemačkoj automehaničar već 40 godina.
Od njegovih Vučenovića, sa slavom sveti Nikola, u Srđeviće se, oko 1880. prvi, sa dosta stoke kojom je trgovao, doselio deda, i to "od Dubrovnika". Poznato mu je još i to, da Vučenovića "ima na više mesta, i Srba i Hrvata i različitih slava".
Vučenovića zaista ima obe vere i nacionalnosti. "Nikoljštaci" su u Bosni krajem 19. veka, prema Đ. Janjatoviću zabeleženi u parohijama Bočac, kod Banjaluke, Lepenica i Orašje, Marićka kod Prijedora, i Mašići-Romanovci kod Gradiške.
Ostali Vučenovići, sa čak 8 drugih slava - Aranđelovdan, Sv. Arhiđakon Stefan, Đurđevdan, Ilindan, Jovanjdan, Pantelijevdan i Srđevdan - bili su nastanjeni u parohijama oko Banje Luke, u području Prnjavora, oko Dervente, kod Gradiške, oko Dubice, kod Krupe, u Prijedoru i Ljubiji, kod Sanskog Mosta, i u Visokom. U ovoj oblasti javlja se i prezime Vučen sa slavama svetitelja Ilije, Jovana Krstitelja i Pantelije koje su, verovatno, istog porekla bar sa onima koje imaju ista krsna imena.
Preko Une i Save, govore podaci "Leksika prezimena SR Hrvatske", živele su i porodice sa prezimenima Vučen i Vučenov. Vučenovići su bili u opštinama Beli Manastir, Benkovac, Bjelovar, Vinkovci, Virovitica, Vrbovec, Vukovar (grad i Borovo, Vera, Negoslavci, Trpinja), Đakovo, Županja, Knin, Koprivnica, Korčula, Kostajnica, Našice (grad i Velimirovac), Nova Gradiška, Orahovica, Osijek (grad i Silaš), Pakrac, Petrinja, Sunja, Podravska Slatina, Sinj, Slavonska Požega, Slavonski Brod i Šibenik. Vučeni - samo u Zadru i Osijeku i, konačno, Vučenići u opštinama Bjelovar, Vrginmost, Zagreb, Koprivnica, Knin, Nova Gradiška, i Čazma.
U "Karlovačkom vladičanstvu" M. Radeka beleži Vučenoviće samo sa slavama Jovanjdan i Đurđevdan, ali ih je bilo i u Kninskoj krajini, u selu Ramljane. Slavili su svetog Nikolu. Proto Savo Nakićenović beleži da su "došli iz Bosne u 16. veku, a u Bosnu u 14. veku sa Kosova". Prezime Vučenović je nastalo od Vučen, od imena Vuk, a M. Grković kaže da je to ime "opšteslovenska reč indoevropskog porekla, od najranijih vremena uzeta za lično ime u slovenskoj zajednici".
Ova opasna zverka je u toj, predhrišćanskoj sredini, smatrana svetom životinjom, zaštitnikom tek rađanog naroda srpskog. Najslavniji Srbin koji je imao upravo ovo ime, to je ovako objasnio u svom "Srpskom rječniku" (iz 1818): "Kad se kakvoj ženi ne dadu djeca, onda nađene djetetu ime 'vuk', da ga ne mogu vještice izjesti. Zato su i meni ovako ime nadjeli".
