URUKALO
Po molbi Aleksandre Urukalo iz Štutgarta čiji je otac Mirko rođen u Bratiškovcu kod Skradina, Šibenik, a slava Nikoljdan, saradnici "Vesti" su istražili porodične korene.
Prema "Leksiku prezimena SR Hrvatske", iz 1976, familije Urukalo su zabeležene u opštinama Benkovac, Zagreb, Zadar, Knin, Split i Šibenik - samo u selu Bratiškovci 64 osobe u 13 domaćinstava. Pored njih, zabeleženi su i Urukalovići, naseljeni gotovo isključivo u užoj Hrvatskoj i Slavoniji, i porodica Urić koja, prema "Karlovačkom vladičanstvu" M. Radeke, takođe slavi Sv. Nikolu.
O daljem poreklu porodice Aleksandra nam ništa nije napisala, ali smo, srećom, u "Kninskoj Krajini" prote S. Nakićenovića - iz 1990, u kojoj se navode istraživanja iz vremena Prvog svetskog rata - našli da se familija Urukalo, sa slavom Nikoljdan, naselila u selo Orlić, koje ima zaselak Urukalo i bunar žive vode "Urukalovac".
Kao i ostale familije u ovom selu, i Urukale su došle iz Bosne u 16. i 17. veku, a u Bosnu - iz Stare Srbije, sa Kosova.
S obzirom na mnoge seobe i putanje srpskih porodica pred Turcima, nema razloga za sumnju u ovaj podatak, pogotovo što je - prema delu "Prezimena Srba u Bosni" Đ. Janjatovića - krajem 19. veka u parohiji Umci, kod Sanskog Mosta, postojala familija Urukalo sa slavom svih Urukala, Nikoljdan. A u "Kosovu" A. Uroševića se kaže da je u selu Muadžer Prelez živela šiptarska, to jest ranije srpska, pa poarnaućena porodica Uruglica, poreklom od Lebana.
Ali, "Rječnik hrvatskog ili srpskog jezika" tadašnje Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti (JAZU) uopšte ne spominje prezime Urukalo, niti neku sličnu reč koja bi nam pomogla u njegovom tumačenju. Istina, navodi se prezime Urukov, preuzeto iz knjige K. Jovanovića "Negotinska Krajina i Ključ".
Ovaj autor piše da je to prezime porodice u Srbovu, kod Negotina, poreklom "iz Vlaške". Slava Urukovih je, međutim, Sv. Andreja - samo nedelju dana pre Nikoljdana, što ne predstavlja neki relevantan podatak koji bi doprineo rešavanju zagonetke nastanka prezimena Urukalo.
A istovrsni "Rečnik srpskohrvatskog jezka" Srpske akademije nauka i umetnosti (SANU), i posle mnogo decenija rada na njemu, stigao je tek do slova P, pa nam ni on nije od koristi.
Nagađanje o mogućoj vezi ovog prezimena s turskim stočarskim plemenom Jurucima, doseljenim u područje današnje severne Makedonije i jugoistočne Srbije - kao trag koji bi nas doveo do cilja - ostavićemo za neku drugu priliku.
