Vitor

Iz Čikaga nam piše porodica Vitor, poreklom iz mesta Tarčin, na tridesetak kilometara od puta Mostar-Konjic. Drugi Vitori žive u varošici Korči, na drugoj strani planine, pet kilometara od Tarčina. U čitavoj oblasti ovo je jedino prezime u tom originalnom obliku, to jest bez dodatka ović, na primer Vitorović.

Prema priči starijih, došli su iz Crne Gore (iz oblasti između Kolašina i Mojkovca).

Najpre su se doselili u mesto Odžak, kod Tarčina, ali se tu jedan od predaka, u svađi, ubio dvojicu vršnjaka islamske veroispovesti. Pošto se povervalo da je to bilo slučajno, presuđeno je da se presele u obližnju Korču, iz koje je, u Odžak, preseljena porodica Golub.

U Korči je bilo 27 kuća Vitora, ali su se većinom iseljavali ili odlazili na "ženovinu", u druge krajeve. Tako jednih Vitora ima u Odžaku, a drugih na drugoj strani Bjelašnice u selu Gornja Bioča.

Treće mesto gde ih ima je Donja Bioča, gde živi Bogdan Vitor, prizet u porodici Varagića. Jedni Vitori, slave Savindan (27. januara), a drugi Cveti, u šestoj nedelji Velikog (ili Uskršnjeg) posta.

Prema porodičnom predanju, Vitorima su rod Vitorovići na Romaniji i u Beogradu.

Posle Drugog svetskog rata, pripadnici familije Vitor razišli su se na sve strane - u Australiju (Adelaida), Ameriku (Milvoki, Čikago, ali i Florid i Viskansin), a ima ih i u Republici Srpskoj (Bratunac, Višegrad, Bijeljina).
 

O poreklu ovog prezimena, M. Grković, u knjizi "Lična imena u Srba", navodi srednjovekovno ime Vitor, ali ga tumači kao izvedeno od Viktor.

Međutim, tu ubraja i Vito, Vitoje, Vitodrag, Vitomir i desetine drugih, za koje kaže da su složenice sa slovenskom osnovom vit. Ali, kako objasniti ime planine Vitor ("Ja se care poturčiti neću, dok dovedeš vodu iz Vitora". Ovaj stih iz narodne pesme Vuk navodi u drugom izdanju "Rječnika"). Ili ime druge planine, Vitorog, i pridev vitorog?

Biće, dakle, da je ovo prezime, ipak, nastalo od starog srpskog imena.