Podvig monaha Joanikija
Na obroncima Suve Planine, u selu Jašunja nedaleko od Leskovca, nalazi se manastir Jašunja, posvećen Jovanu Krstitelju. Manastirska crkva je podignuta 1517. na temeljima starijeg hrama iz doba Nemanjića, zaslugom Andronika Kantakuzina i njegove braće.
Porodica Kantakuzin bila je u bliskim rodbinskim vezama sa poslednjim despotima Brankovićima. Crkva je živopisana, a najstarije freske naslikao je 1524. godine majstor Petar iz Sofije. Jašunju su Turci nekoliko puta rušili, pa je zbog toga često prepravljana. Tako je crkva obnovljena 1693. godine, a dobila je i novi živopis, koji je u potpunosti prekrio stari. Manastir je teško stradao i u vreme Prvog i Drugog srpskog ustanka, ali je ubrzo obnovljen.
Nakon Drugog svetskog rata manastiru je oduzeta sva imovina. Tek 1986. godine Jašunje je stavljeno pod zaštitu države. Od tada su izvedeni arheološki, arhitektonski i živopisački radovi. Iako se Jašunja smatra najstarijom i najznačajnijom pravoslavnom svetinjom u Jablaničkom okrugu, do 2006. godine bio je napušten. Tada je započeta nova obnova manastira, kada su podignuti novi konak, zvonik i ograda oko manastira.
Poslednja obnova Jašunje pada u zaslugu monahu Joanikiju, koji je po dolasku u ovaj kraj, pre bezmalo jedne decenije, živeo u kamp prikolici. Konak drevnog manastira bio je potpuno urušen. Joanikije je na obnovi počeo da radi sam. Kasnije je, uz pomoć vernika i opštine, menjao izgled manastirskog kompleksa koji sada ima nov zvonik i konak. Obnova manastira biće završena do 2017, kada će se obeležiti pet vekova od njegovog osnivanja.
Duhovna obnova
Poslednje radove na freskama izveli su 1902. slikari Jakov i Đorđe, otac i sin iz Velesa, koji su uspeli da zadrže prvobitni raspored kompozicija. Nakon Oktobarske revolucije 1917. u Jašunje su se naselili ruski monasi i započeli ne samo arhitektonsku, nego i duhovnu obnovu značaja manastira.
