Vrela tradicije: Kivot kneza Lazara

Manastir Nova Ravanica, poznat još kao manastir Vrdnik, krasi južne obode Fruške gore. Udaljen je 20 km od Novog Sada.

Prošlost i datum izgradnje su nepoznati. Prvi pisani pomen datira iz 16. godine iako se smatra da je mnogo stariji. U turskim dokumentima iz 1566-69. godine postoje podaci o manastiru. Prvi pouzdan podatak potiče iz 1589. godine kada je u njemu pisan jedan minej.

U Drugom svetskom ratu manastir nije razaran, ali je opustošen

 

Kad su se izbegli monasi iz manastira Ravanice u Srbiji 1697. godine iz Sent Andreje spustili u Srem, oni su obnovili zapusteli i porušeni manastir Vrdnik. Tu su položili telo svetog kneza Lazara u crkvu, koju su, za uspomenu na staru Ravanicu, posvetili Vaznesenju Gospodnjem. Od tog doba počinje Vrdnik da se zove i Ravanica. Prvobitna crkva bila je u čast Svetog Jovana Krstitelja.

Današnji izgled manastir Vrdnik je dobio u periodu između 1801-1811. godine i čine ga osim crkve i trostranog konaka, barokni zvonik i porta. Konaci su među najlepšima na Fruškoj gori i o njima se brinu monahinje. Marko Vujatović je izrezbario ikonostas 1809-1814. godine, a pozlatio ga je Petar Cortanović. Sastoji se od čak 42 ikone.

Na Vidovdan 1811. godine prenete su mošti kneza Lazara u novu crkvu. To je bio izuzetno svečan događaj, kome je prisustvovao karlovački mitropolit Stefan Stratimirović, koji je stigao u paradnoj kočiji sa zapregom od šest belih konja. Stara crkva je 1812. godine srušena, a na njenom mestu bio je podignut spomenik.

Do 1989. u kivotu unutar crkve ležale su mošti Svetog kneza Lazara, koje se više tu ne nalaze, iako deo jedne kosti stoji zastakljen pored bivšeg kivota.

Pored ovih u crkvi se nalaze i mošti Svete Velikomučenice Anastasije iz 3. veka kao i svetinje sa groba Hristovog.

U Drugom svetskom ratu manastir nije razaran, ali je opustošen. Danas manastir čine crkva, tri krila konaka i ogradni zid, na kojem je ulaz u manastirsku portu.