Bog sa četiri glave
Svetovid je bog sa četiri glave, ali nije predstavljao čudovište. Bio je jedan od najvažnijih slovenskih bogova koji je isprva ujedinjavao Peruna, Svaroga, Lade i Mokoše, a oni su se kod Srba zvali Vidi. Ovako udruženi, bogovi su gledali su na sve strane sveta i zaslužili ime Svetovida, što znači Svevida.
Svevidost ovog boga značila je i jedinstvo celog poznatog života Slovena, pa su na njegovim kipovima prikazana tri sveta: gornji i duhovni, zemaljski i ljudski i donji, hadski. Sloveni su stvorili predstavu o noćnom jahaču Domovoju, pa je konj na kipu Svetovida predstavljao gornji svet, srednji je prikazivala figura žene, a donji Dabo, istovetan predstavi đavola u hrišćanstvu.
Svetovid je i ratnik. Predstavljao se sa mačem i rogom, vezivao se za svice i belog konja. Ratnik na belom konju i danas je simbol pobede kod Srba i drugih Slovena. Obeležja su mu i zastave, gusle i amajlije od zlata, srebra, kamenja, roga, kosti i drveta. Svetovida su među biljkama simbolizovali božur, vidovčica, ivanjsko cveće, javor i jasen. Praznovao se u hramovima, a obredne njemu posvećene obavljala su omladinska kola, predvođena rusalkama, u hrišćanstvu kraljicama. U čast Svetovida su se preskakale vatre i prolazilo se ispod cvetnih venaca i time su se slavili proleće, leto i jesen. Muzika je svirala bez prekida, pa su žene padale u trans. Takve "padalice" i danas se susreću u istočnoj i južnoj Srbiji.
Glavno sedište Svetovida nalazilo se daleko od Srbije, na samom severu današnje Nemačke, na rtu Arkona, koje se nalazi na vrhu poluostrva Vite. Naselje Arkona sa hramom je bilo versko i političko središte slovenske kneževine u ranom srednjem veku na ostrvu tada poznatom pod imenom Rujan, a njime je vladalo pleme Rujani. U ovom gradu se nalazio poslednji paganski hram poslednjih slovenskih plemena koja su još praznovala stare običaje.
Primanjem hrišćanstva kult Svetovida je zamenjen Svetim Vidom, ali to nije hrišćanski svetac Sveti Vit, Vitus, nego znak da Sloveni nisu u potpunosti prihvatili ovog svetitelja, već su zadržali ime svog starog božanstva. Vidovdan je dan koji je bio posvećen Svetovidu. Ovaj dan su i kasnije vođe srpskog naroda često birale da bi zajedno sa narodom vodili važne bitke, kao što je Kosovska, ili obavili važne narodne poslove, recimo, donošenje ustava, koji se po tome naziva u srpskoj istoriji Vidovdanski ustav. Dani Svetovida su od Svetog Vida do Ivanjdana.
