Pelcer socijalizma u Kragujevcu

Vlada Jovana Marinovića je najviše strepela od svog najvećeg opozicionara Svetozara Markovića i novog, socijalističkog pokreta, protiv kojeg je povela dugu borbu.

Čim je ministar policije Aćim Čumić jednim aktom oslobodio štampu, Marković je u Kragujevcu pokrenuo list "Javnost". Mesto je bilo odlično izabrano. Tu se nalazila Topolivnica, najveća fabrika u Srbiji, i u njoj je bilo dosta radnika među kojima su socijalisti pronalazili pristalice, a bila je i učiteljska škola, čiji su i đaci i nastavnici gajili naklonost prema crvenima.

U Kragujevcu je u to doba, u drugoj polovini 19. veka, zasedala i Narodna skupština. Tako bi list koji bi izlazio u istom gradu mogao da utiče na poslanike mnogo više nego svi prestonički listovi zajedno iz jednostavnog razloga - beogradski listovi su kasnili, a ovaj je štampan na mestu koje je od najvećeg značaja za politički život Srbije.

Uz to, Kragujevac se nalazi u samom srcu Srbije, pa je odatle bilo najlakše da se raznosi list u druge krajeve zemlje, u koje je prestonička štampa stizala sa nekoliko dana zakašnjenja, a čitati o događaju za čiji se ishod već zna nikome nije zanimljivo. Svetozar Marković je u "Javnosti" najviše negodovao zato što se vlast ne izvodi iz naroda, nego iz prestoničkih salona. Zalagao se za nadmoć skupštine nad vladom i zato kritikovao Ustav iz 1869. godine koji to nije uredio. Prvi je protiv socijalista i njihovog vođe krenuo ministar vojni, potpukovnik Kosta Protić.

Krajem 1873. on je otpustio iz službe artiljerijskog kapetana Savu Grujića jer je "stajao na čelu štamparske družine koja izdaje list 'Javnost', koji sistematski napada i neprijateljski deluje protiv svega što u zemlji postoji, ne isključujući ni narodno predstavništvo, ni vladaočevu ličnost i njegova ustavna prava, i javno pripoveda da je najveća građanska vrlina gaziti zakoniti redu u zemlji". Protić je u isto vreme naredio svim oficirima koji su pripadali Društvu kragujevačke štamparije da iz tog društva istupe.