KONJEVIĆ
Po molbi porodice Konjević, iz zaseoka Konjevići (Prijevor) u Sutorini kod Herceg Novog, koji slave Svetog Nikolu sa preslavom Spasovdan, saradnici “Vesti“ su istražili njihove korene.
Familija odnosno porodica Konjević i Konjović - za koje smo sigurni da su iste grane - ima u raznim srpskim krajevima. Ako bismo im dodali ostala prezimena sa istom osnovom (Konjik, Konjiković, Konjikušić, Konjić, Konjoder, Konjokrad, pa i Konjeviće koji su se "preverili" u muslimane i katolike) bila bi to cela knjižica.
Prema ispitivaču Boke, pop-Savi Nakićenoviću, početkom proteklog veka u Konjevićima, zavičajnom naselju naše čitateljke, familija Konjević se doselila iz Morače u 17. veku, sa istom slavom - Nikoljdan. Ista je slava i Konjevića u Igalu, poreklom iz Trebinja, doseljenih sredinom 19. veka. A Spasovdan, preslava Konjevića naše Danijele, u Toploj seoska crkvena slava. Ovi Konjevići su se svakako iselili, jer ih Nakićenović nije zabeležio početkom prošlog veka.
Ali, iako Konjeviće u Prijevoru i ove drug, u Toploj, dele dva veka, sigurni smo da se ne radi se o različitim familijama, jer obe slave Nikoljdan, a i suviše su prostorno blizu da ne bi bile od istog stabla.
Verovatno je Prijevor najpre bio naseljen Konjevićima iz Morače, pa tek onda neki od njih prešli u Toplu. Igalo, koje se nalazi nešto severnije od Tople, čuva tradiciju da su ga naselili hercegovački Konjevići, što ne mora da bude u koliziji sa prethodno iznesenim objašnjenjem njihovog porekla.
Nema direktne potvrde da su se Konjevići doista doselili iz Morače u 17. veku, ali indirektni izvori govore tome u prilog. Oblast Morače je nastanjena starim Bratonožićima, za koje naš najznamenitiji poznavalac plemenskog života u Crnoj Gori, etnolog Erdeljanović, tvrdi da su deo plemena Kuča, sa kojima se i graniče. I Kuči i Bratonožići oduvek slave Nikoljdan, plemensku slavu, obaveznu za sve porodice koje im pripadaju.
Kraj 17. veka je za sve ove oblasti bio veoma kritičan, usled osvete Turaka koji su porazili Mlečane u tzv. Kandijskom ratu (1645-69): plemenski glavari Nikšića, Drobnjaka, Banjana, Riđana, Morače i Pive su pobijeni, a turska odmazda, glad, nemaština i kuga imali su za posledicu veliko iseljavanje iz Kolašina, Nikšića i Morače. Tako su i Konjevići, najverovatnije, prvo pošli prema Drobnjaku i Banjanima, a potom prema moru, Sutorini, Toploj i Igalu.
A kako je nastalo ovo prezime? Nažalost, ni stručniji od nas, lingvisti koji se bave etimologijom i onomastikom, nisu našli odgovor. Ipak, mnoga prezimena i toponimi sa osnovom "konj", posebno prezimena Konjik, Konjiković, Konjić, navode nas na pretpostavku da je jedno od njih poslužilo za stvaranje nadimka "Konj", a od njega je onda nastalo prezime o kojem je reč.
