ŠEKEROVIĆ

Iz Novog Sada nam se javlja g. Danilo Šekerović, sa slavom Sv. Nikola a rodom iz sela Kovačići kod Zenice (FBiH). U Bosni su bili i u 19. veku jer je čitalac na tamošnjem groblju video nadgrobne spomenike iz tog vremena, a prema obaveštenju pokojnog strica, potiču "sa severa Crne Gore".

Danilo je "jedini muški član u poslednja četiri kolena", ali samo još malo jer mu supruga "nosi sina, tako da loza Šekerovića neće biti prekinuta". Od srca, čestitamo! Janjatović je ispisao iz šematizma Mitropolije Dabro- bosanske Šekeroviće u tri parohije u raznim krajevima ovog prostora, i sa tri različita krsna imena: sa slavom Nikoljdan (u parohiji Zenica), dok su u Medni Gornjoj (Gerzovo) Šekerovići "đurđevštaci" a u parohiji Dubovik (Krupa) slave - Tomindan.

U tzv. Visočkoj Nahiji Šekerovići nisu konstantovani ali jesu - Šećerovići i to i pravoslavni i muslimani. Jedan od najvećih srpskih etnologa, Milenko S. Filipović, u selu Desetnik našao je da je "zajedno u kući s N. Đukićem", pravoslavnim Srbinom sa slavom Sv. Jovan, i "Šećerović iz Kovačića u Zeničkoj Nahiji... "

Dakle, upravo iz zavičajnog sela čitaoca. Za Šećeroviće muslimane koji su živeli u Visokom i selima Ozrakovići i Zbilje, a bilo ih je ali su izumrli i u Mulićima, navodi da su bili imućni. Nisu znali svoje dalje poreklo, osim da su došli iz Breze. U Pounju, pak, etnolog M. Karanović zapisao je Šekeroviće - muslimane i pravoslavne.

Pravoslavni su ovamo došli iz Dalmacije i postali kmetovi. Ranije su se prezivali Krneta, a novo prezime su stekli po nadimku jednog pretka koji je "išao zgrčen kao neki musliman Šeker". U Hercegovini, ni J. Dedijer ni R. Milićević nisu ustanovili da ima porodica sa ovim prezimenima ali su A. i V. Miljanić zabeležili Šećeroviće u Pljevljima, s napomenom da su "ogranak Kujundžića iz Drobnjaka" i Šećerkoviće u samim Drobnjacima, koji su se ranije takođe prezivali Kujundžić, a obe porodice su daljim poreklom od Lazarevića, doseljenika iz Banjana.

S. Tomić, locirao ih je u Previšu, sa slavom Đurđevdan dok A. Luburić daje konkretnije podatke: da su Šećerovići, iseljeni u Grahovo i Pljevlja, "sadašnje prezime dobili po Jevtu, unuku ili praunuku Manojla Gašova Kujundžića". Njega su, ranijeg hajduka, navodno prozvali "Šećer" jer je vladika Petar I Petrović, primivši jabuke koje je ovaj 1809. doneo kao dar od Karađorđa, rekao da su mu slatke kao šećer, a donosilac slađi od šećera!

Dalje utvrđivanje najranijeg porekla porodice čitaoca i sličnih prezimena (Šekerić, Šećerov, Šećerovski, Šećeroski i samo Šećer), moramo ostaviti za drugu priliku, ali je bitno da zaključimo da je to isto prezime, odnosno da su u pitanju njegove varijante nastale na raznim stranama od nadimka (prema turcizmu iz persijskog), izvorno "šeker" ili novije - šećer ...