DAVIDOVIĆ

G-đi Dušanka Davidović-Crnić, koja slavi Nikoljdan, tražila je od etnologa ''Vesti'' da istraže njeno poreklo

Deda njenog pokojnog muža Branka povukao se u Belu Crkvu iz Čakova (danas u rumunskom delu Banata) kad je ova oblast poklonjena Rumuniji, 1921. godine. Tada smo od ovih suseda (koji su nekad bili Vlasi i Moldavci, pripadali srpskoj crkvi, pisali ćirilicom i imali više od polovine reči srpskog porekla), dobili kraljevsku snahu i kraljicu, Mariju, suprugu kralja Aleksandra.

Davidovići su se posle Bele Crkve iselili u Zemun. Slavili su Nikoljdan. Za sebe su uvek tvrdili da su Vojvođani, ali naša čitateljka misli drugačije. Budući da postoji selo Davidovići u Hercegovini, smatra da su otuda poreklom. Kumovi čitateljkine majke su Davidovići iz Bosanske Gradiške, a u Nemačkoj je upoznala porodicu Davidović, katolike koji se izjašnjavali kao Hrvati.

Kao nikoljštaci, Davidovići su poreklom iz Banjana, u nekadašnjoj Staroj Hercegovini, oblasti preko koje su se iseljavali u Dalmaciju, Liku i Bosnu. Pleme Banjani inače vodi poreklo sa Kosova, iz Banje i od manastira Banjske. Nije isključeno da je familija za koju pita naša čitateljka zaista došla sa Velikom seobom. Naravno, pod pretpostavkom su bili podanici Brankovića, vladara Kosova, koji posle pada Srbije pod Turke odlaze upravo u (temišvarski) Banat i tamo vladaju.

Nema, dakle, slučajnosti u dalekim lokacijama na koje su dospevali Davidovići. A ovde, u tzv. Rumunskoj Crnoj Gori, pogotovo oko reke Karaš, bili su izloženi najpre unijaćenju, potom i pokatoličavanju, što je vodilo denacionalizaciji, negiranju srpskog porekla naših Karaševaca, za koje je Erdeljnović tvrdio da su čuvali genetsko nasleđe najstarijeg srpskog sloja u Banatu.

Davidovića zaista ima više grana i nisu svi srodni među sobom. Davidovići naše čitateljke doselili su se u Velikoj seobi, a možda i mnogo ranije, jer je grad Čakovo veoma rano bio nastanjen Srbima. Pripadao je tamiškoj županiji i 1551, kad su ga osvojili Turci, bio je srpski grad.

Po oslobođenju od turske vlasti u 18. veku imao je 38 srpskih domova, a sredinom 18. veka važio je za srpsko-nemačko naselje, da bi u njemu, posle 1830. godine i iseljavanja Srba na jug, počeli da prevladavaju Vlasi, to jest Rumuni i Mađari, uz domaće Nemce. U njemu su rođeni Dositej Obradović, Dimitrije Tirol, Kosta Hadžić, Dimitrije Ružić i druge viđene ličnosti vojvođanskih Srba.

Davidovići su krajem 18. veka dobili i plemićku titulu - za posebne zasluge za bečki Dvor.