RIBAROV

Predrag Ribarov iz Vršca eli da sazna nešto više o poreklu svoje porodice, čija je slava Sveti Nikola. Od predaka naš čitalac nabraja oca Milana, dedu Dušana i pradedu Dimitrija. O prošlosti porodice, jedino zna da se ovde naselila "iz Militićeva kod Plandišta pre neka dva-tri veka".

Što se tiče čitaočeve napomene da je čuo da potiču "iz Militićeva", konstatovali smo da je to, zapravo, Miletićevo, pored većeg naselja Dužine. Ako uzmemo u obzir da je u pitanju omaška čitaoca, ne znamo kako bismo objasnili da on smatra kako su se njegovi u Vršac naselili iz Miletićeva "pre dva-tri veka," kad je ovo naselje (prema podacima na internetu vrednog Gorana Tešića), nastalo kao novo i sa ovim imenom tek 1922. godine, na mestu naselja Raroš-pusta, na nekadašnjem spahiluku mađarskog grofa Karačonija.

Nakon Prvog svetskog rata, agrarnom reformom grofu je oduzeto imanje. Na dobijenu zemlju, kolonisti su dolazili iz Bosne, Like, Korduna, Hercegovine, Dalmacije, Srema, Slavonije, Sandžaka, Srbije kao i Srbi iz mađarske Batanje i Rumunije, tzv. "optanti".

Ribarovi su, dakle, mogli biti samo raniji, možda i privremeni, doseljenici u Raroš - da bi kasnije prešli u Vršac ...

Kako prezime Ribarovih ne nalazimo ni u starijim monografijama koje obuhvataju i današnji rumunski (Temišvarski Banat), utoliko je bilo teže da im se uđe u trag. Prvi spomen porodice sa prezimenov Ribarov navodi J. Erdeljanović ("Srbi u Banatu") u mestu Kusić u belo-crkvanskom okrugu - prema najstarijem Domovniku iz 1850, kada su zabeležene dve kuće sa ovim prezimenom i slavom Sv. Nikola.

Većina stanovnika doselila se u ovo mesto iz sela Kusića u Srbiji, koje se nalazi u tzv. ramskom okrugu u Braničevu.
 

Taj prvobitni zbeg koji se naselio "od preka", ili preko Dunava iz Srbije, bio je u Kusiću koji se danas nalazi u ataru sela Dušanovca, a 1736. je imao 70 domova. Današnje stanovništvo je srpsko i vlaško, a Srbi su uglavnom doseljeni pre i za vreme Velike seobe 1690. i 1735. godine. Jedno od prezimena koje ukazuje na moguće pretke Ribarovih jeste Belić, po pretku Belji doseljenom iz mesta Ribare u Staroj Srbiji (slava je Nikoljdan).

Familija Belić ima i u Vršcu i u obližnjem Bešenovu i to od pre Velike seobe, što bi poreklo Ribarovih pomerilo na temišvarski Banat i neki još raniji termin doseljavanja. U spomenutom popisu stanovnika Vršca iz 1796, nema Ribarovih, ali ima porodica Save Beljina.