SLAVNIĆ
Čitalac Obrenko Slavnić piše nam da su mu i otac, deda i pradeda rodom iz sela Korićani na obroncima planine Vlašić u srednjoj Bosni i da slave Jovandan, 20. januara. "1960. godine, piše naš čitalac, deda pod torturom partizanskih vlasti prodaje 300 duluma zemlje i celo imanje i odlazi u selo Slatina pored Banjaluke.
O Slavnićima pisali smo već dva puta a korisnih podataka smo saznali i na nekoliko internet foruma ali do nekih pouzdanijih rezultata o njihovom poreklu još nismo došli, a niko se nije naučno bavio korenima ove familije. Ipak, kad se sve sabere, nacrt njenog porekla bi se mogao svesti na nekoliko glavnih elemenata.
Dušan Slavnić iz Čikaga nam je pisao da su porodice Slavnić i Jokanović krenule sa Kosova u 16, 17. veku u Bjelopavliće u Crnoj Gori, jer nisu htele da se poturče. Odatle su otišli u Bosnu, pod planinu Vlašić, gde su osnovali selo Korićani.
Drugi čitalac, Aleksandar Slavnić, iz Beograda, saopštio nam je da su se, prema porodičnom predanju, Slavnići naselili u oblast Une iz Raške. Takođe navodi da mu je poznato da ima Slavnića nastanjenih oko Travnika, kao i da su se neki naselili u Čepin u Slavoniji. Krsno ime porodice je "Mratindan", odnosno Sv. Kralj Stefan Dečanski.
Na Kosovu, u selu Skulanovo, sredinom 20. veka živela je u šest domaćinstava starinačka familija Delić, za koju istraživač A. Urošević izričito kaže da im je staro prezime bilo Slavnić! Krsno ime im je bio praznik Sv. Đorđe Alimpije, svetitelj, odnosno Sv. Alimpije Stolpnik, 9. decembar.
Što se tiče Bjelopavlića, plemena u Crnoj Gori, prema objavljenim ispitivanjima u monografiji P. Šobajića, Slavnići ili Delići tamo uopšte nisu evidentirani čak ni kao iseljenici iako se spominju neke druge ranije familije a o njima nema tragova ni u toponimima. Zanimljivo je da Slavnića nema ni drugde u Crnoj Gori a ni u Hercegovini. U knjizi Đ. Janjatovića "Prezimena Srba u Bosni", sačinjenoj prema popisu Srba-svečara u Mitropoliji Dabro-bosanskoj krajem 19. veka, prezime Slavnić je zabeleženo samo u jednoj jedinoj parohiji, Korićani, kod Travnika i to sa slavom Sv. Simeon Bogoprimac. A pošto su slave naših čitalaca sasvim druge, najverovatnije je da su promenjene.
Prema "Leksiku prezimena SR Hrvatske", familija Slavnić u ovoj republici je pre rata devedesetih godina bilo u 20-ak naselja i to najviše u Slavoniji i delom na prostoru Gornjo-karlovačke eparhije. M. Radeka ih u svojoj knjizi "Gornja krajina/Karlovačko vladičanstvo", zabeležio sa čak četiri razna krsna imena: Jovanjdan, Đurđevdan, Sv. Stevan Dečanski i Ignjatijevdan!
Prema podacima za rašku oblast danas tamo nema porodica sa prezimenom Slavnić, ali nije isključeno da je jedna od seoba prema centralnoj i zapadnoj Bosni i Hrvatskoj išla i preko ove komunikacije.
