MILOVIĆ
Iz Kotora nam piše Maja Milović, "u želji da sazna nešto više" o svom poreklu. "Tri generacije unazad otac Blažo, đed Novak i prađed Stojan, potiču iz sela Grahovca kod čuvenog Grahova (Nikšić), poznatog po bici Crnogoraca sa Turcima koja se odigrala 1858. godine". Krsna slava porodice Milović je Sv. Arhanđel Mihailo, a prisluga, Sv. Ilija.
Dosta porodica Milović je kolonizovano posle Drugog svetskog rata u Vojvodinu, naročito u Vrbas, a neki žive i u Herceg Novom, Kotoru i Nikšiću.
Postojanje nekoliko različitih "korena" Milovića nas dovodi u iskušenje da posegnemo za najjednostavnijim rešenjem: da su poreklom iz Veljih Cuca, iz Milovog Dola, ili da su - zbog slave Sv. Ilija - Milovići od Ćeklića. Prema slavi Arhanđelovdan, Milovići bi mogli da budu i grana vasojevićkih Dedovića, poreklom iz Lijeve Rijeke, sada nastanjenih oko Berana. No, oni su i Grahovljani, a to nas obavezuje na ozbiljno razmatranje. Na Grahovu nije bilo ko živeo, jer je to bila Krajina prema Turcima gde se vrlo dugo i naporno ratovalo. Pod terminom "Grahovljani", etnolog Jovan Erdeljanović u "Staroj Crnoj Gori" podrazumeva plemensku pripadnost i to staroj oblasti u Hercegovini, obuhvatajući i pleme Riđane, okolina Nikšića.
A Riđani su, opet, vrlo zagonetni i "tamnog postanja", kako su se to raniji naučnici izražavali. Po nekim etnološkim i lingvističko-istoriografskim tumačenjima, oni su od "Orida", odnosno Ohrida pa, dakle, Oriđani, ili "sa hridi", sa nekog mora ili su, pak, "riđe" kompleksije, pa po toj osobini dobili ime.
B E S P L A T N OIstražite svoje poreklo
|
Osim toga, problem predstavlja i stara granica (suvomeđina, prezida, Dukljaninova međa, iliti Međa Vuka Manitoga, predanje o nastanku tog graničnog područja, koje je vrlo živo u svim plemenima sa obe njegove strane. Možda je to bila i granica države hercega Stjepana (Stefana, Šćepana) prema Zeti koja je išla četiri dana hoda preko brda i dolina od Risna ili od Bijele Gore kod Grahova, preko Ostroga do Koma, tako da Milovića ima sa jedne i sa druge strane.
Tako su mnogobrojne porodice sa prezimenom Milović poreklom iz Kuča i nastanjene u Bratonožićima, a docnije u Hercegovini u današnjem smislu. U Bratonožićima su Milovići od Baljevića, jedna od njihovih manjih grana. U Hercegovini su od Babića, a prezime su dobili po jednom pretku koji se tu naselio iz župe Dabar koja je nekada obuhvatala ne samo Banjane nego i deo današnje Crne Gore.
Sasvim je druga priča kad su u pitanju Milovići kojih danas ima u Kotoru i Herceg Novom. U krtolskim naseljima postoji mesto Milovići koje tek svojim nastankom i imenom otvara sasvim novu stranicu o Milovićima kao starosedeocima u Paštrovićima ili tek, samo starijim doseljenicima iz severnih oblasti današnje Albanije, kao Dabkovi potomci u 16. veku. Njih ima i u selu Zupci u crnogorskom Primorju, ispod planine Sutormana.