KARANOVIĆ
Iz Slovenije nam se javio gospodin Milan Šterpin koji za sebe kaže da vodi poreklo od Karanovića iz Bosanske Krajine. Čitalac misli na poreklo po majci, što u daljem tekstu i obrazlaže kad govori o baki Đuji koja je bila kćerka nekadašnjeg Cvijićevog mladog saradnika Milana Karanovića, autora brojnijih monografija o Bosanskoj Krajini.
U našoj i drugim (zapadnoevropskim) hrišćanskim tradicijama, loza se računa po očinskoj, patrilokalnoj liniji srodstva. U savremenoj urbano-industrijskoj i naročito post-industrijskoj civilizaciji, obe srodničke linije su podjednako važne, i opravdano se smatra da je i bilateralno srodstvo obostrano bitno kao deo identiteta.
Našeg Slovenca, gospodina Šterpin Milana, interesuju Karanovići iz sela Kljevci, nekoliko kilometara uzvodno uz reku Sanu i to ne bilo koji Karanovići, nego direktni potomci spomenutog etnologa po kome je, možda, i čitalac dobio ime, a o njima je slušao od bake Đuje da su oni došli iz stare srpske države Raške i da im je krsno ime bilo Đurđevdan.
Selo Kljevci spaljeno je u Drugom svetskom ratu od strane ustaške vojne i ono malo preostalog stanovništva je raseljeno. Predstavnici porodice Karanović iz ovog sela danas žive u Beogradu, Banjaluci, Sloveniji, Makedoniji i SAD.
Kada se govori o Karanovićima (ili Karanima), nezaobilazno je i pitanje etimologije njihovog prezimena, a koja zalazi i u mitologiju, njima su se bavile mnoge studije i naučnici pa i ovde potpisani u svojoj knjizi "Srpske porodice i prezimena I". Što se, pak, tiče njihovog porekla, naš čitalac ima prave informacije od svoje bake da su oni doseljeni iz oblasti srednjovekovne srpske države Raške.
Bosanska Krajina je tranzitna oblast za migracije od Raške, stare Crne Gore i Hercegovine, te centralne Bosne za posavske i podravske krajeve preko Like i Banije, u kojima i postoji prezime Karanović. Oni su najmnogobrojnija porodica u Uncu, koje je istog korena kao i prezime Karan. Rađenović navodi toponim Karanovo groblje u Drvaru, što je samo spomen na nekadašnje Karane u ovoj oblasti.
U Pounju, Karani su starinačka familija čija je matica, čini se srednja Bosna, oko Travnika i Zenice. "Raselice preko planine više čuvaju skraćeno Karan, i nije im pravo kad ih oslovite sa dodatkom "-ići". Najviše ih ima u srednjem Pounju sa slavom Đurđevdan, u 25 naselja, sa 68 kuća. Starac od 90 godina, Adam Karan iz Vedovice, pričao je autoru "Pounja" M. Karanoviću, da su umakli poteri Turaka i naselili se najpre u Kršlju rekavši da slave Nikoljdan.
U Grujićevom "Plemenskom rječniku ličko-krbavske županije", u vreme Prvog svetskog rata, bilo ih je s prezimenom Karan, a M. Radeka u "Karlovačkom vladičanstvu", spominje Karane isključivo kao pravoslavne, sa različitim slavama i naravno, Đurđevdanom, kao i Karanoviće sa slavama: Đurđevdan i Jovanjdan.
