MILIĆ
Novosađanin g. Đorđe Milić pita za poreklo porodice, dajući nam i obilje dragocenog materijala. Milići su porodica pravoslavnih Srba. Potiču iz Čuruga (Bačka) a ranije su se preziveli Milićev. Krsno ime im je Sv. Nikola.
Čitalac pamti poreklo do četvrtog kolena, do pradede Vase (sa prezimenom Milićev) koji se oženio Katom Đermanov i sa njom dobio osmoro dece (dve kćeri i šest sinova). Jedan od sinova je i deda g. Đorđa - Živko, rođen "čak krajem 19. veka", koji je posle majčine smrti postao staratelj mlađe braće i sestara, da bi se po okončanju Prvog svetskog rata i sam oženio i stekao petoro dece. Radio je kao vodoprivredni čuvar na Tisi do Drugog svetskog rata, kad su ga otpustile mađarske okupacione vlasti.
Posle rata seli se u Novi Sad. Iz ovog braka je rođen čitaočev otac Pera, koji se oženio Brankom Debelnogić te njih dvoje stekli Sinišu (1968) i Đorđa (1970). Čitalac jedino nije naveo kada je, ko i zašto, prezime ponovo vratio na Milić.
U popisima stanovnika Šajkaške koje su činile vojne posade sa svojim porodicama pojavljuju se u samom Čurugu oba oblika prezimena, i Milić i Milićev. Milićevi se prvi put beleže 1748. što je do 1887, po statistici značilo 195 osoba. Milići se, pak, javljaju kao Čuružani tek od 1775, ali su u kontinuitetu stanovnici ovog mesta sve do 1859, što ukupno iznosi 34 popisane osobe.
U tzv. Gornjem Kovilju (šancu, pored utvrđenja) prvo su se pojavili Milići 1778, a tek neku godinu kasnije i Milićevi (1785.) Pored toga, oba prezimena su zabeležena u istoj Šajkaškoj, u Žablju, i to najpre, Milić, 1787, dok je porodica Milićev evidentirana tek 1872. Oba prezimena pojavljuju se i u drugim naseljima Šajkaške: u Kovilju, Titelu, Gospođincima, Kaću, Nadalju, Gardinovcima, Sentomašu (Srbobranu), Futogu, Silbašu, Bačkom Gradištu...
Interesantno je zapažanje da su Milići / Milićevi, pre svih spomenutih, popisani kao članovi vojne posade u Mošorinu 1748, a da su istovremeno Milić i Milićev zabeleženi, prvi u Titelu, a drugi u Velikom Bečkereku, 1787. godine. Ovo ističemo kako bismo čitaoca upozorili na nedoslednosti u navođenju podataka, pa nije sigurno koje je bilo prvobitno prezime.
Oba patronimika, i Milić i Milićev, mogla su, naime, nastati ili od ličnog imena Milić ili pak od hipokoristika Mile, dodavanjem nastavka "ić" pa bi ovakva vrsta razgraničenja jednih od drugih trebalo da se izvrši preciznijim arhivskim istraživanjima. Postoji mogućnost da su Milićevi doseljeni iz banatskog dela današnje Vojvodine u vreme utvrđivanja austrijske Vojne granice prema turskom carstvu ali su mogli doći i sa drugih strana, na primer sa prostora tadašnje Slavonije i centralnih delova današnje Hrvatske pa čak i iz bosanske Posavine ili Srbije.
