VUČKOVAC
Čitalac g. Obrad Vučkovac iz Zemuna pita nas za poreklo svoje porodice i prezimena. Kaže da je sa Kozare, iz okoline Omarske, odakle mu potiču i deda i pradeda. Čukundeda se zvao Jovo, a čučunčukundeda Jefto. Međutim, o njihovim prezimenima kao i mestu prebivanja ne zna ništa. Krsna slava porodice Vučkovac je Sv. Ignjatije Bogonosac koji se slavi 2. januara "po gregorijanskom kalendaru".
Naš čitalac, začudo, ne spominje, ni svoje niti očevo rodno mesto a kamoli u kom selu su živeli deda mu i pradeda te da li su imali i neko "drugo" prezime! On kao da već unapred "nešto zna" pa samo da nas "usput" priupita - da li i mi nešto znamo. Ovakvi nepotpuni dopisi nam zaista otežavaju posao.
Najpre, prezime Vučkovac nije patronimik samo ukoliko je tipa onih prezimena koji ukazuju na geografsko poreklo familije ili njenu vezu sa nekim zanimanjem, odnosno svojstvom. U "Imeniku mesta FNRJ", u bivšoj zajedničkoj državi su konstatovana tri naselja Vučkovac, i to u tri različita kraja srpskog etničkog prostora: u Levču, "predeonoj celini" u velikom trouglu sastava Zapadne i Velike Morave, koji, sa istočne strane Gledićkih planina, kao i Temnić, ne ulazi u sastav Šumadije u pravom smislu reči, kod Našica u Slavoniji i kod Gradačca u BiH.
U selu Zaovine, na planini Tari, postoji, opet, izvor "Vučkovac" koji je po predanju dobio ime ime po nekom Vučku zaslužnom za građenje škole u selu. On potiče od najrazgranatije familije Đurića, koja je dala više porodica sa, sada, sasvim drugačijim prezimenima. Starinom su, izgleda, iz Kuča, a ovde ih je, iz Pljevalja pa potom iz Petnjice u Drobnjaku doveo pop Đuro "Samouk".
Sa njim su se doselila i dva njegova brata: Trifko i Kostadin. Jedan od Kostadinovih sinova pobegne u Bosnu jer je ubio Turčina. Tako su menjali i slave, od kojih im je prva bila Nikoljdan, druga Đurđevdan koju su poneli iz Drobnjaka, a treća Jovanjdan ili Stevanjdan. Ovo otprilike odgovara lepezi slava koja se pojavljuje kod Vučkovića u Bosni, ali i u Lici.
Prezime Vučkovac se, po Đ. Janjatoviću, krajem 19. veka, javlja u Bosni samo u jednoj parohiji, Bistrici kod Prijedora, i to ne sa slavom Sv. Ignjatije, već Đurđevdan. Prezimena Vučkovac i Vučković mogu ali ne moraju biti istog porekla iako su oba nastala od ličnog imena nekog pretka Vučka. Zanimljivo je, da je sačuvan i oblik prelazne faze, prezime Vučko, porodica nastanjenih u parohiji Osijek-Blažuj (Sarajevo) koje slave Đurđevdan, dok Vučkovići slave sve moguće slave i raspoređeni su duž čitave teritorije Bosne od njenog istočnog, preko centralnog, pa do zapadnog dela u kome su i koncentrisani u znatno većem broju. Porodica Vučko se, inače, odselila u Korjeniće kod Trebinja, a jedan njen krak u Herceg Novi i Igalo.
