MANOJLOVIĆ

Mihajlo Manojlović iz sremskog sela Hrtkovci želi da sazna poreklo porodice. Kako navodi, njegova porodica slavi Sv. Jovana.

Rovište (Roviste) se spominje još 1232. kao sedište istoimene "slovinske" plemenske župe koja je od kraja 14. veka u kraljevim rukama i u posedu plemića Držića Sredičkih. Prvi srpski doseljenici (oni koji su iz srpskih zemalja izbegli pred Turcima) ovde se pojavljuju sredinom 16. veka.

Zbog sve većeg priliva srpskog stanovništva ovde je prešao i požeški vladika Vasilije i nastanio se u Rovištu. Kako je broj srpskih naseljenika rastao morao je "kaštel" da se proširi, tako da 1597. kapetan Lajbaher izveštava Beč da je Rovište spremno da primi još 40 kuća za naseljavanje.

Grof Herberštajn obaveštava štajerske staleže, koji su imali dužnost da i izdržavaju slavonsku Krajinu, da su se Srbi tu naselili u svoje kolibe sa stokom i žive onako kako mogu! Zbog teške situacije i nedostatka hrane neki su poslati na čuvanje tvrđave u Ivanić, a neki i otpuštani.

Novi naseljenici iz Donje Slavonije nisu ni u Ivaniću adekvatno snabdevani hranom, pa su zatražili od tamošnjeg kapetana Gašpara Glajspaha da im dopusti da se nasele u Rovištu kod rođaka. Radilo se o povećoj grupi "uskoka" (jer su "uskakali" sa turske na austrijsku stranu) od 828 duša na čelu sa harambašom Dragićem koja se oko 1600. nastani oko Rovišta.

Među njima su bili i Manojlovići koji su se nastanili nešto ranije kad se oformila odbrambena linija Koprivnica-Križevci-Ivanić. U ivanićkoj krajini su 1606. u odbrani od Turaka, pored nešto Hrvata, učestvovali i znatno brojniji Srbi. Na stražu u Topolovcu išao je pored svojih "časnika", Vrankovića i Bogdanovića, i Đuro Manojlović (1651) koji je sa grupom sunarodnika bio nastanjen, do proterivanja Turaka iz Slavonije, u mestu Mala Mučna.

Kasnije se Manojlovići spominju kao stanovnici poseda manastira Lepavine gde ih je, kao uskoke iz srednje Dalmacije, naselio vojvoda Petar Hasanović. Posle neuspele opsade Klisa 1583. on je uskočio u Sinjsku Krajinu, i poveo sa sobom u Slavonsku Krajinu 800 porodica koje je naselio u Ivanić-Kloštaru.

Među Srbima u ovom delu Granice, u austrijskim dokumentima se spominju Ninko Manojlović iz Usorca (Metković) 1642, Đuro Manojlović, 1651. godine u Topolovcu, a u Crkvenoj Stojak Manojlović i u Začesmi Ivan Manojlović.

O ranijem prezimenu Manojlovića, morali bismo se posebno pozabaviti ali, imajući u vidu da je ime Manojlo (i kraće Mane), od Emanuil - hebrejski "Bog je sa nama" bilo omiljeno u Lici i okolnim krajevima, vrlo je moguće da su ga stekli upravo u ovoj oblasti.