OSTOJIĆ
Iz Beograda nam piše g. Božidar Ostojić čiji su preci imali dosta neobično putešestvije. On je rođen u Zemunu, a brat u Beogradu, dok je njihov otac rođen 1927. u Aleksandrovu kod Niša. Deda Marko imao je još dva sina - Miloša koji danas živi u Birmingemu u Engleskoj i Božidara (čije ime nosi naš čitalac), koji je bio žrtva logora Jasenovac.
Svi su rođeni u Aleksandrovu. Navodno ih je iz Banata naselio kralj Aleksandar Obrenović, po kome je naselje i dobilo svoje ime, a njegove žitelje su zvali "Banaćani". Krsna slava - Đurđic.
Još od vremena prvih srpskih seoba u Banat, odnosno u srpsku Despotovinu pre 17. veka, prezime Ostojić, a kasnije u Vojnoj granici i Ostojin, često se pojavljuje u arhivskim zapisima, naročito u vreme aktivnog ili razvojačenog Potisko-pomoriškog "dištrikta", sedišta istoimene regimene. Ostojići su se doselili kao plemstvo još iz vremena Ivana Crnojevića (15. vek, kad se spominje "jezersko", plemstvo od Skadra i Lepoja Ostojić, jedan od 24 povlašćena zetska plemića) koje je imalo darovane posede na Cetinju, a živelo u Paštrovićima, na moru.
Akademik prof. J. Erdeljanović kaže da se ne samo Ostojićima, nego i drugim starim zetskim porodicama gubi svaki trag u 15. veku, kada su se iselili iz Njeguša. Najstariji spomen Ostojića je u Aradu (u okviru Despotovine Brankovića), gde se pominje "adnađ" (oficirski čin) Ostoja od Arada i "adnađ" Đurka od "bijele Sente", u jednoj narodnoj pesmi koju beleži Sava Tekelija. Već 1660. susreće se knez Ostoja u Ludošu kod Uzdina, dok su u isto vreme u Botošu (kovinska županija) dvojica starešine porodica zabeleženi sa ovim prezimenom: Jovan i Radivoj Ostojin.
U isto vreme i u Itebeju beleži se kao starešina porodice Stojić Ostojin, a u Modošu: Živan Ostojin. Kao graničar, u Šajkaškoj, zabeležen je u Martonošu, 1718. kapetan Arsen Ostojić. Prezime Ostojin zabeleženo je i u Mošorinu, Gospođincima, Kovilju, Čenti, Đakovu i drugde, a Ostojić najranije u Čenti 1776, zatim Titelu, Slankamenu, Đurđevu, Kaću, Bečeju, Karlovcima, Đakovu.
Kad je Banat 1779. pripojen Ugarskoj, Jovan Ostojić i braća mu, Novosađani, kupuju tada Veliki i Mali Šemlak. Mesto Ostojićevo postoji u Banatu i ono je nastalo upravo u oblasti razvojačene Potisko-pomoriške regimente u čijem su sastavu bili navedeni Ostojini. Naime, ovo mesto se ranije zvalo Senmikluš ili Potiski Sv. Nikola.
U ovom starom mestu, gde je bilo od prve polovine 16. veka više stočarskih porodica, poreklom Srba, nigde se sve do 19. veka ne spominju Ostojići. Ovde je rođen poznati književni literarni istoričar i javni radnik Tihomir Ostojić 1865. godine po kome je naselje i dobilo ime. Ime Ostojićevo je nastalo tek sa naseljavanjem mnogobrojih kolonista iz Bosne. Među njima su bile brojne porodice sa prezimenom Ostojić.
