VUČENOVIĆ
Iz Mrkonjić Grada piše Milan Vučenović i pita za poreklo svoje porodice koja potiče iz sela u ovom kraju, sa porodičnom slava - Sv. Ilija. Vučenovića ima i pravoslavnih i pokatoličenih ali ne u svim krajevima. "Nikoljštaci" u Bosni krajem 19. veka zabeleženi su u parohijama Bočac (kod Banjaluke), Lepenica i Orašje, Marićka (kod Prijedora) i Mašići-Romanovci (kod Gradiške).
Ostali Vučenovići, sa osam drugih slava, bili su nastanjeni u parohijama oko Banjaluke, Prnjavora, oko Dervente, kod Gradiške, oko Dubice, kod Krupe, u Prijedoru i Ljubiji, kod Sanskog Mosta i u Visokom.
U ovoj oblasti u deset parohija javlja se i prezime Vučen sa slavama Sv. Ilije, Sv. Jovana Krstitelja i Sv. Pantelije koje su, vrlo verovatno, istog porekla bar sa onima koje imaju ista krsna imena, mada ni druge porodice ne moraju biti isključene jer se slava ponekad i menjala.
Preko Une i Save živele su osim Vučenovića i porodice sa prezimenima Vučen i Vučenov. Vučenovići su bili brojnim u opštinama od Belog Manastira do Benkovca, Šibenika i Sinja, a javljaju se i sličnog prezimena Vučenići i, u Hrvatskom Zagorju i Podravini, Vučenik! U susednoj Kninskoj Krajini, u Ramljanima, početkom Prvog svetskog rata bilo je Vučenovića sa slavom Nikoljdan u deset domaćinstava. Po S. Nakićenoviću ovo selo je i dobilo ime po Rami u Bosni odakle se doselilo sve stanovništvo u 16. veku, dok su u Bosnu došli sa Kosova u 14. veku.
M. Radeka u "Karlovačkom vladičanstvu" beleži Vučenoviće sa slavama Jovanjdan i Đurđevdan. Stj. Pavičić tvrdi da su Vučenovići u Otočcu u Lici zabeleženi u turskim posadama kao haramije još 1644, a da su se naselili iz Senja 1551. u ovo mesto. Ovaj podatak odgovara vremenu iseljavanja iz Stare Crne Gore nekih ćeklićkih starosedelačkih bratstava koje su od starine slavila Ilindan, kao i njihovi srodnici u Vojkovićima gde je i plemenska crkva posvećena Sv. Iliji i kod nje je sahranjen i rodonačelnik Milijevića.
B E S P L A T N O
|
Od njih, po našem mišljenju, vode poreklo i Vučeni (Vučenovići) sa ovom slavom. U selu Milijevići, pak, crkvu su posvetili Sv. Nikoli. To objašnjava i pojavu Vučenovića u Lici i Dalmaciji sa slavom Nikoljdan, s jedne strane, a s druge Vučene i Vučenoviće sa slavom Sv. Ilija. Očito je da su ovo dve divergentne grupe istog bratstva koje su se zatim kretale preko Hercegovine, pored Bune i Glamoča gde smo našli Vučene "ilinštake".
Vreme doseljavanja najverovatnije pada u početak 16. veka, kada se stari Ćeklići, pod pritiskom islamizacije, počeli iseljavati iz zavičaja. Prezime Vučenović je nastalo od oblika Vučen, koje ima osnovu u imenu Vuk. M. Grković kaže da je ime Vuk "opšteslovenska reč indoevropskog porekla od najranijih vremena uzeta za lično ime u slovenskoj zajednici". Etnolozi dodaju da je, kao lično ime, imalo izrazitu zaštitnu ulogu.