Prirodna otpornost na sidu
U istraživanju koje je pokrenuto 2006. godine, tim na čelu sa američkim naučnikom Brusom Volkerom je uspeo da otkrije male varijacije u strukturi belančevina koje pomažu imunološkom sistemu da pronađe i "obeleži" inficirane ćelije.
Naučnici su pratili male varijacije DNK - pojedinačne zamene "slova" u kontinuitetu u čitavom genomu, koji su zatim statističkom analizom povezivali sa sposobnošću imunološkog sistema da kontroliše širenje HIV virusa u organizmu.
Naučnici su uspeli da otkriju oko 300 "sumnjivih" delova, odgovornih za sintezu belančevina, koje stvaraju imunološki odgovor na strane objekte u ljudskoj krvi.
Uz pomoć dopunske matematičke analize naučnici su uspeli da smanje listu od 300 na četiri, na osnovu koje je tim Volkera uspeo da utvrdi varijacije aminokiselina u strukturi jedne od blančevina, nazvane HLA-B, a koja omogućava HIV- kontrolorima da ostanu zdravi.
Belančevina HLA-B može da "obeleži" ćeliju inficiranu virusom, usmeravajuću u nju aktivnost imunološkog sistema. Ova belančevina "zna" da zahvata manje fragmente belančevina koje stvara virus posle prodora u ćeliju, i prenosi ih na površinu ćelijske membrane, čime se "obeležava" i osuđuje na uništenje.
Pet od šest izdvojenih aminokiselina se angažuju u strukturnom fragmentu HLA-B, koji okupira belančevinske fragmente nazvane peptidima.
Naučnici očekuju da će dešifrovanjem preciznog mehanizma rada tog fragmenta HLA-B uspeti da ga kontrolišu i usavrše vakcine koje će poboljšati imunološki odgovor ljudskog organizma na prisustvo HIV virusa.
Prirodnu otpornost na HIV virus ima mala grupa osoba i oni ostaju zdravi, bez obzira na prisustvo virusa u krvi.