U zavičaju Mihajla Pupina

 

Posle odlaska Turaka iz Banata 1717. i epidemije kuge, meštani su se preselili južno od prvog naselja, i zajedno sa doseljenicima polovinom 18. veka izgradili pogranično naselje prema austrougarskom modelu.

Muzej u školi Na slavnog fizičara Mihajla Pupina danas podsećaju njegova rodna kuća, kao i muzej koji je smešten u zgradi stare škole, podignute 1843. godine i Narodni dom, Pupinova zadužbina rodnom selu, koja je trebalo da postane narodni univerzitet. Otvorena je 1936, nepunu godinu po smrti zadužbinara. Rodna kuća je sačuvala spoljni izgled i unutrašnjost iz Pupinovog detinjstva, dok muzej prikazuje životni put naučnika, od prvih saznanja o svetu do slave za dostignuća u Americi i otadžbini.

U središtu je podignuta crkva, oko nje poligon za graničare i zgrada uprave, a na obodima naselja porodične kuće. Ovakav tip sela je omogućavao brzu mobilizaciju ljudi, a obrazovan je i odred od 240 konjanika.

Graničari Srbi su imali pravo na obradivu zemlju i pašnjake, veroispovest, školovanje dece na maternjem jeziku, čak i pravo na pečenje rakije, slobodan odlazak u lov i ribolov, ali su sve to izgubili nakon što je vojna granica ukinuta.

Od 1872. Idvor je priključen Ugarskoj, Torontalskoj županiji čije je sedište bilo u Velikom Bečkereku, današnjem Zrenjaninu.

Početkom 20. veka imao je preko 400 domaćinstava, i oko 2.200 žitelja. Iako je ostao malo selo, danas je poznat u celom svetu jer je u njemu 1854. rođen Mihajlo Pupin, naučnik svetskog glasa.

Okolina Idvora je danas omiljeno izletište meštana, ali i kampera i strasnih pecaroša iz cele Srbije, jer je Tamiš bogat šaranom, somom, belom ribom, štukom i smuđem, koji se onima bez pecaroških štapova mogu pripremiti i na nekom od poznatih restorana-salaša.