Zvuci zavičaja razgalili dušu
Velika klupska sala bila je krcata, bilo je više od 130 gostiju koji žive u Glarusu, St. Galenu, Herisauu, Bazelu, Cirihu i drugim gradovima u Švajcarskoj, a rodom su iz Kožuha, Koprivne, Vranjaka, Krečane, Osječana, Novog Grada, Modriče, Doboja, Gnionice, Skugrića, Smoluća, Jasenice, Pipera, sa Ozrena, sa Majevice, iz Dervente i drugih krajeva u Republici Srpskoj. Ali, uglavnom iz Trebave i Posavine. Među njima su bile i porodice Vasiljević, Damjanović, Petrović, Vukašinović, Popović, Mutavčić, Kojić, Matković, Marjanović, Lukić, Kuzmanović, Nikolić, Stanojević, Dakić, Ilić, Ristanić, Nikić, Marković, Jeremić, Cvijanović, Jaković...
Bilo je to veče izvorne muzike sa Trebave. Svi su bili razdragani i uživali su pesmama. Igralo se i kolo. Druženje je trajalo sve do dva sata posle ponoći, kada su se gosti razišli svojim domovima.
- Po drugi put ovde održavamo Trebavsko sijelo. Pozvali smo goste sa Trebave, poznate izvornjake Stajića i Mačka. A ove godine u goste su nam došla i braća Vidović, to su Hrvati koji pevaju izvornu muziku. Na Sijelo je došao i veliki broj Hrvata iz Bosne, mnogo mi je drago što su sa nama i što uživaju u izvornoj muzici - izjavio je Dragan Vasiljević, predsednik Srpskog kulturnog centra u Vilu.
- Posle 32 godine došlo je vreme da se konačno vratimo u rodni kraj u naše Kožuhe. Odrasli su unučići i ostatak života da provodimo penzionerski dole. Malo ćemo se baviti baštom, malo voćnjakom, a bogami, obići ćemo i banje u našoj Republici Srpskoj - kažu Milorad i Jelica Vasiljević iz Vila, a rodom iz Kožuha.
Veče za pamćenje
- Gde god se svira naša izvorna muzika, tu smo i mi. Došao sa prijateljima da se podsetimo starih i lepih vremena, kada smo otišli na Trebavsko sijelo. Osećamo se kao da smo dole u domaćem kraju uz predivne zvuke violine i šargije i normalno uz prelepog i prodornog glasa naših izvornjaka Stajića, Mačka i braće Vidović. Atmosfera za pamćenje i prelepo druženje - kaže Novak Marković sa Trebave.