Godišnjica stradanja Capraških Srba
U ranim jutarnjim časovima 22. avgusta 1991. pripadnici Zengi i MUP Hrvatske preobučeni u transporterima sa oznakama JNA upali su u sedam srpskih sela u okolini Siska i nasumice pucajući na stanovništvo ubili 15, a ranili više desetina Srba.
Direktor Veritasa Savo Štrbac objašnjava da su hrvatske snage "protutnjale" selima Blinjski Kut, Kinjačka, Brđane, Čakale, Blinjska Greda, Bestrma i Trnjani, a da su zaustevljeni tek u selu Bržani gde su se meštani organizovali i sprečili masakr.
- Najmlađa među ubijenima je 23-godišnja Željka Boinović, po zanimanju tekstilna radnica, koja je upucana kroz prozor u sobi u Trnjanima u kući njenog dede Miloša Vraneševića. Svi ubijeni, osim Željke, bili su oženjeni. Iza njih je ostalo 32 dece, 18 sinova i 14 kćeri. Posle ovoga događaja Srbi iz capraških srpskih sela više nisu odlazili na posao u Sisak, već su organizovali odbranu svojih sela i kuća, a uskoro su formirali i opštinu koju su nazvali Caprag, po području na kojem se nalaze pomenuta sela, sa sedištem u Gradusi, koja je bila u sastavu Republike Srpske Krajine - navodi Štrbac.
Direktor Veritasa podseća da do sada niko nije krivično odgovarao za zločin u capraškim selima, a Županijsko državno tužilaštvu u Sisku je septembra 2006. odbacilo krivičnu prijavu porodica ubijenih protiv četvorice Zengovaca.
- U obrazloženju zbog čega je ova krivična prijava odbijena navodi se da su svi ubijeni u oružanom sukobu između paravojnih grupa tzv. SAO Krajine i Hrvatske vojske ili su kolateralna šteta tog oružanog sukoba. Takođe, hrvatski sudovi su odbili i sve tužbe za naknadu štete porodica ubijenih ili zbog zastare ili zbog nedostatka dokaza, pa su te porodice na kraju morale da plate i nimalo male sudske troškove. Neki od tih postupaka dospeli su i pred Evropski sud za ljudska prava u Strasburu, ali ih je sud odbacio - navodi Štrbac.
Prema Veritasovim podacima, u Sisku i okolnim mestima, u leto i jesen 1991. godine, likvidirano je najmanje 118 lica srpske nacionalnosti, od čega 97 civila, od kojih je 11 žena. Od ukupnog broja likvidiranih tek ih je 40 sahranjeno, a za posmrtnim ostacima ostalih i dalje se traga.