GLAVAŠKI

Među prezimenima u Vojnoj granici u Šajkaškoj, pojavljuju se prezimena: Glavaš i Glavački i Glavaški. Glavaški se najranije javljaju kao stanovnici Starog Bečeja 1786, pa i nadalje od 1821. do 1843, dakle, i posle razvojačenja ili ukidanja granice. Glavaški se kao porodično prezime zatim javlja u Žablju 1879, dok se Glavački javljaju u Vranjevu 1849, a Glavaši u Starom Bečeju i Vranjevu tek sredinom 19. veka.

U etnološkim podacima o Melencima sa početka 20. veka nismo mogli da nađemo gotovo ništa o porodici sa prezimenom Glavaški, ali smo ih našli u popisima stanovnika Vranjeva (sada Novog Bečeja) koje se spominje kao naseljeno mesto u Šajkaškoj u austrijskoj Vojnoj granici. Ovo mesto se nalazi u blizini i Melenaca i Bačkog Gradišta koje spominje i čitalac kao mesta gde ima Glavaških.

U Novom Bečeju i danas postoje zaseoci sa imenima Gornjobečejski kraj i Petrovo-selski kraj, prema mestima odakle se, posle neuspeha Turske pod Bečom, stanovništvo ovde doselilo krajem 17. veka: Gornji Bečej i Banatsko Petrovo Selo. Pored njih bilo je doseljenika iz Potiskog dištrikta i pomoriške milicije, kao i više desetina vlaških porodica sa teritorije današnje Rumunije, krajem 18. i početkom 19. veka. Ali, po svemu sudeći, Glavaški su se ovde naselili mnogo ranije.

O tome svedoči krst Nikole Glavaškog u crkvenom zidu, sa imenom i godinom smrti 1794. U crkvenoj Matici za 1768. zabeleženo je da su Glavaški bili među najstarijim doseljenicima iz Gornjeg Bečeja u Vranjevo (bilo ih je 40 kuća, sa slavom Sv. Ignjatije Bogonosac), te da predstavljaju najveću familiju u Vranjevu. Potiču od Glavaša čiji se najstariji predak Avakum najpre, pre čitavih šest kolena, doselio u Petrovo Selo.

x Između dva svetska rata u Makedoniji, u okolini Velesa, u selu Sojaklar ili Junuzbegovci, postojala je familija Bečejac koja se ranije prezivala Glavaški, doseljena 1928. Bili su to kolonisti iz Vojvodine, naseljeni posle Prvog svetskog rata. Najstarijim poreklom, međutim, Glavaši su upravo sa Kosova i iz Metohije.

Nesrećni Glavinčići, kako su se na Kosovu prvobitno prezivali, pobegli su pred Turcima, jedni u današnju Makedoniju, pa posle na sever prema Srbiji, a drugi preko BiH u Hrvatsku i Vojnu granicu koja je neke porodice dovela i u Vojvodinu, a neke, kasnije, ponovo u stari kraj, u Staru Srbiju.