Vestionline sportski vremeplov za 26. mart
Ivica Kralj
26. marta 1973. rođen je Ivica Kralj, bivši golman Partizana i jedan od naših najboljih čuvara mreže devedesetih godina. Sa crno-belima je prošao sve kategorije, od pionira do prvog tima u kojem se u dresu sa brojem „jedan" ustalio 1995. godine. Do 1998. je osvojio dve titule i jedan trofej Kupa, pa odlazi u Porto, zatimi u PSV Ajndhoven. U Partizan se vraća 2000. na pozajmicu, a definitivno 2003. i u narednih pet sezona osvaja još jednu titulu. Za reprezentaciju Jugoslavije branio je na 41 utakmici, učestvovao na Svetskom prvenstvu u Francuskoj 1998. i Evropskom šampionatu u Holandiji i Belgiji dve godine kasnije. Branio je i za Porto, PSV Ajndhoven i Rubin iz Kazanja. Karijeru je završio iz Spartaku iz Trnave.
Ilija Najdoski
26. marta 1964. godine rođen je nekadašnji centarhalf Crvene zvezde, član najsjajnije generacije ovog kluba, koja je 1991. godine postala šampion Evrope u Bariju i prvak sveta u Tokiju. Sjajan, činilo se neprelazan fudbaler koji je sa Miodragom Belodedićem činio jedan od najboljih odbrambenih tandema u evropskom fudbalu. Karijeru je počeo u Pobedi iz Prilepa, afirmisao se u skopskom Vardaru, da bi u leto 1988. godine stigao na „Marakanu", gde je pored pomenutih trofeja osvojio još tri titule prvaka Jugoslavije i dva trofeja Kupa. Odigrao je 162 zvanične utakmice i postigao osam golova, dok je u 11 utakmica jednom bio strelac i za reprezentaciju Jugoslavije. Karijeru je kasnije nastavio u Španiji (Valjadolid), Turskoj (Denizlispor), Bugarskoj (CSKA) i Švajcarskoj (Sion).
Ubistvo Bulatovića
26. marta 2004. godine u klasičnoj "sačekuši" ubijen je Branko-Bata Bulatović (52), dugogodišnji fudbalski radnik i generalni sekretar FSSCG. Ubica je, očigledno, dobro poznavao njegove navike – znao je da svakog dana na posao u „kuću fudbala" dolazi između deset i pola jedanaest časova. Tako je bilo tog prepodneva: kad je Bulatović oko 10.30 zakoračio na prvi stepenik koji vodi ka službenim prostorijama na spratu, napadač mu je prišao s leđa, ispalio dva metka u potiljak i brzo se izgubio u beogradskoj vrevi. Bulatović je kasnije tokom dana izdahnuo posle velike borbe lekara za njegov život, a ubica nikad nije pronađen.