Šta znači proglašenje epidemije?

Prema Zakonu o zaštiti stanovništva od zaraznih bolesti Republike Srbije proglašenje epidemije zarazne bolesti od većeg epidemiološkog značaja je u nadležnosti ministra zdravlja. Ministar donosi tu odluku na predlog Instituta za zaštitu zdravlja Srbije.

Predlog o proglašenju epidemije sadrži naziv zarazne bolesti, područje zahvaćeno epidemijom, mere koje se u tom slučaju moraju sprovoditi, način njihovog sprovođenja i sredstva njihovo sprovođenje.

Mere i delovanje zdravstvenih, komunalnih i državnih službi u cilju suzbijanja epidemije definisani su Zakonom o zaštiti stanovništva od zaraznih bolesti. Vestionline su iz zakona izvukle ključne paragrafe, stavove i članove na osnovu kojih je moguće shvatiti šta proglašenje epidemije na teritoriji Srbije praktično znači ili bi moglo da znači.

Mere za zaštitu stanovništva od zaraznih bolesti i način njihovog sprovođenja

Epidemiološki nadzor u vanrednim slučajevima
podrazumeva stalno, sistematsko prikupljanje, analiziranje i tumačenje podataka o zaraznim bolestima, kao i upućivanje povratnih informacija onima koji učestvuju u prikupljanju podataka ili njihovom korišćenju, a u cilju sprečavanja pojave i suzbijanja zaraznih bolesti.

• za vreme epidemije zarazne bolesti i posle preduzimanja protivepidemijskih mera ako postoji opasnost od širenja epidemije;
• u slučaju pojave nove ili nedovoljno poznate zarazne bolesti;

Mere radi sprečavanja unošenja u zemlju, širenja i suzbijanja zaraznih bolesti

• zabranu putovanja u zemlju u kojoj vlada epidemija zarazne bolesti

• zabranu kretanja stanovništva, odnosno ograničenje kretanja stanovništva u području zahvaćenom određenom zaraznom bolešću, odnosno epidemijom te zarazne bolesti

• zabranu ili ograničenje prometa pojedinih vrsta robe i proizvoda

Mere mogu trajati najduže dok postoji opasnost od unošenja zarazne bolesti u zemlju, odnosno od širenja epidemije zarazne bolesti.

Ostale odredbe

Lice obolelo od zarazne bolesti dužno je da se pridržava određenih mera i uputstava zdravstvene ustanove, odnosno naloga doktora medicine, naročito u pogledu sprečavanja širenja zarazne bolesti.

Inspekcijski nadzor

Inspekcijski nadzor nad primenom ovog zakona vrši Ministarstvo, preko sanitarnih inspektora. Sanitarni inspektor ima pravo i obavezu da:

• naredi prinudno stavljanje u karantin zdravim licima koja su bila ili za koja postoji sumnja da su bila u kontaktu sa licima obolelim od bolesti za koju ministar utvrdi da predstavlja opasnost po zdravlje stanovništva
• zabrani, odnosno ograniči kretanje licima za koja se posumnja ili utvrdi da su se mogla zaraziti bolešću za koju ministar utvrdi da predstavlja opasnost po zdravlje stanovništva Republike
• zabrani okupljanje lica u školama, predškolskim ustanovama, zdravstvenim ustanovama, javnim objektima i na drugim javnim mestima dok traje opasnost od epidemije zarazne bolesti od većeg epidemiološkog značaja
• zabrani rad laboratorija koje ne ispunjavaju propisane uslove za vršenje laboratorijskih ispitivanja radi utvrđivanja uzročnika zaraznih bolesti
• podnese prijavu nadležnom organu za učinjeno krivično delo, odnosno zahtev nadležnom organu za pokretanje prekršajnog postupka u skladu sa zakonom;

Preduzimanje izuzetno hitnih mera radi otklanjanja neposredne opasnosti po život i zdravlje ljudi, sanitarni inspektor može narediti i usmenim rešenjem, u skladu sa zakonom.