Kome je potrebno rasparčavanje EU (2): Raspad Jugoslavije je opomena
Ova knjiga ga je svrstala u red politički nepodobnih intelektualaca u Francuskoj. Bojkotovan u medijima, nazivan desnim ekstremistom, pod izuzetnim psihološkim pritiskom Pjer Ilar skrenuo je u međuvremenu u egzotične krugove teoretičara zavera, radikalnih katolika i rojalista.
Ostaje činjenica da je njegova knjiga prepuna podataka, dokumenata i mapa koje niko nije mogao da ospori. Kada sam sa njim razgovarala u Parizu u leto te 2002. godine, govorio je i upozoravao da "slučaj (raspada) Jugoslavije pokazuje šta može da se dogodi kada se granice dovedu u pitanje".
Etnička i plemenska Unija
"Evropa autonomnih, gotovo nezavisnih regija sa sopstvenim službenim jezicima, biće etnička i plemenska. U njoj će vladati rivalstva između bogatih i manje bogatih regija", rekao je tada Ilar. Bio je ubeđen da je EU, umesto da ide na konfederalno približavanje postojećih država, krenula putem rastakanja njihove suverenosti u regije i federalno povezivanje tih regija preko Brisela. "To je nemački etnički koncept po kome jezik i poreklo povezuju ljude", zaključio je Ilar.
Nemački etnički koncept suprotan je francuskoj političkoj kulturi po kojoj građane - pripadnike jedne nacije povezuje država u kojoj su svi građani jednaki bez obzira na poreklo, rasu i veru. Dok nemački ustav govori o ljudskim pravima etničkih grupa, francuski govori isključivo o ljudskim pravima pojedinaca po načelu "sloboda, bratstvo, jednakost" bez ozbzira na veru, pol i rasu.
Ipak, nemačka koncepcija ugrađena je u tekstove evropskih konvencija.
Hrvatskoj sve dozvoljeno
U svojoj knjizi Pjer Ilar navodi primer da Evropska konvencija o zaštiti manjina, usvojena u Savetu Evrope, zabranjuje postojanje zakona u suprotnosti s ljudskim pravima. Zbog toga su evropske instance tražile od Praga da ukine tzv. Benešove dekrete o proterivanju Sudetskih Nemaca 1945. godine - jer niko nema pravo da bude proteran sa svoje zemlje.
Hrvatska je međutim proterala tolike stotine hiljade Srba 1995. godine i nije bila osuđena zbog kršenja prava manjinskog stanovništva. Naprotiv, bila je ubrzo primljena u Savet Evrope, organizaciju koja (bi trebalo da) nadzire poštovanje ljudskih prava i pravnu državu. Zašto? "Pa zato što je bila saveznica Nemačke", odgovorio je Ilar.
Razbijanje Francuske
Da bi se uskladila sa evropskim konvencijama Francuska bi morala da se etnizuje i da zato prethodno promeni ustav. Morala bi da proglasi manjine koje po ustavu još ne postoje zbog principa jednakosti svih građana - pojedinaca, a ne grupa. "Moraće znači da počne da razlikuje građane po poreklu i konačno da se raspadne na gotovo nezavisne regije sa sopstvenim jezicima, što će biti i njen kraj. Francuzi o tome ne znaju ništa ili gotovo ništa", govorio je Ilar.
Njegova predviđanja ostvarila su se, bar za sada, delimično. Na Korzici je, na primer, u regionalnom parlamentu najjača stranka je ona koja zagovara nezavisnost ove regije, a povezana je sa kriminalnim krugovima i separatistističkim teroristima. U ostalim regijama jačaju pokreti za autonomija, naročito u Alzasu.
Ovaj nesporno stručan filolog i tada još profesor bio je odbačen 2002. godine jer se Francuska tada spremala da decentralizuje državu i da potpiše povelju o regionalnim jezicima: bretonskom, korzikanskom, oksitanskom itd. Ali pošto je "đavo uvek u detalju" Ilar je primetio da je u francuskom Alzasu, graničnoj regiji sa Nemačkom, za regionalni jezik proglašen nemački, a ne alemanski alzaški dijalekt koji se još uvek govori brojnim porodicama iz ovog regiona.