"Hrvatska od Srbije potražuje kulturna dobra spasena iz srpskih pravoslavnih crkava"
On je u intervjuu za današnju "Politiku" ukazao da trenutno Hrvatska od Srbije potražuje kulturna dobra koja su spasena iz srpskih pravoslavnih manastira i crkava u Hrvatskoj.
- Obnova srpskog kulturnog blaga u Hrvatskoj ide sporo i u zavisnosti od tog tempa realizuje se povraćaj - rekao je Vukosavljević.
- Sa stanovišta Ministarstva kulture i informisanja može se reći da sa razumnim optimizmom gledamo na nastavak procesa povraćaja kulturnog blaga i saradnju sa hrvatskom stranom po tom pitanju - dodao je on.
Prema njegovim rečima, najveći deo kulturnih dobara iz srpskih manastira i crkava, koja Hrvatska potražuje, čini riznica manastira Krka, odnosno dobra iz Dalmatinske eparhije, ali na utvrđenom spisku su i dobra koja pripadaju eparhijama Pakračko-slavonskoj i Osječkopoljskoj i baranjskoj.
To kulturno blago čine ikone i knjige, ali i drugi bogoslužbeni predmeti čiji je vlasnik upravo Srpska pravoslavna crkva.
- Svi drugi predmeti koji su pripadali zbirkama muzeja, ili drugim javnim kolekcijama, vraćeni su u periodu od 2001. do 2015. godine, kao što je materijal iz gradskog muzeja u Vukovaru, uljučujući i arheološki materijal iz Vučedola, celokupan spaseni fond iz Galerije umetnosti i Zbirke Bauer, ukupno oko 20.000 predmeta - kaže Vukosavljević.
On dodaje da su vraćeni i delovi ikonostasa iz Dalja, Bobote, Krke, kao i sav materijal iz manastira krupe, jer su tamo ostvareni adekvatni uslovi zaštite, a uz prethodnu saglasnost Svetog sinoda Srpske pravoslavne crkve.
Upitan za probleme u praktičnom smislu, ministar je rekao da trenutno najviše brine stanje manastira Krka.
- U toku je rešavanje pitanja riznice koja je uslov za povraćaj kultunih dobara dok je problem sa prokišnjavanjem krova rešen. Zadovoljni smo obnovom Vladičanskog dvora u Pakracu zajedno sa Sabornom crkvom Sv. Trojice, kao i sa ponovim oživljavanjem manastira SPC u Eparhiji pakračko-slavonskoj, poput Orahovice, Pakre, Svete Ane i drugih - rekao je Vukosavljević.
On je istakao da pregovaračko poglavlje 26 nema nikave veze sa ovim pitanjem i da ne postoji razlog da se Evropsak unija bavi tim pitanjem kada postoji uspostavljen bilateralni mehanizam koji funkcioniše.