Sećanje na ubijenu decu Kozare

U ovom logoru je od 3. avgusta 1942. do 8. januara 1943. bilo zatočeno 6.693 mališana, Srba sa Kozare, Banije, Korduna i Slavonije. Prema nepotpunim podacima tu je stradalo oko 2.000 dece.

Ustaško-nemački logor u Sisku osnovan je po završenim operacijama na Kozari i Šamarici. U svom je sastavu imao i poseban logor koji se službeno zvao Prihvatilište za decu izbeglica. Logor je osnovan pod pokroviteljstvom Ženske loze ustaškog pokreta i Ustaške nadzorne službe, a nalazio se u nekoliko objekata u gradu.

Deca, čak i ona stara samo nekoliko meseci, u neuslovnim zgradama su uglavnom ležala samo na tankom sloju slame bez pokrivača.

U Teslićevoj staklari i u novopodignutim barakama, tzv. Karanteni, nalazio se opšti sabirni logor za muškarce, žene i decu. Tamo je tokom avgusta i septembra 1942. od roditelja, koji su odabirani za prisilni rad u Nemačkoj, oduzeto 3.971 dete.

I pored nekoliko ljudi dobre volje koji su pokušali da spasu što više mališana, poput Diane Budisavljević, Jana Koha, Vere Luketić, Dragice Habazin, Ljubice i Vere Becić, dr Kamila Breslera, Ante Dumbovića, deca iz ovog logora su svakodnevno umirala.

Na spomeniku na dečjem groblju stoji podatak da je na tom mestu sahranjeno oko 2.000 dece, ali zbog izostanka bilo kakvog sistematskog istraživanja posle završetka Drugog svetskog rata, nije moguće sa sigurnošću utvrditi ni približno tačan broj umrlih.