Znaju da su dobro, ali ne i gde su?!
Među olako izrečenim navodima, između kojih se desio i tajanstveni put u Libiju sekretara Ministarstva inostranih poslova Veljka Odalovića i njegova izjava da nema informacija da su kidnapovani pali u ruke tzv. Islamske države, poslednja vest o tome stigla je od Dačića.
Pročitajte još:
* Slađana i Jovica državna tajna?
* Ambasador otkriva detalje otmice: Napadači iscenirali sudar, napad kao na filmu!
On je već prema ustaljenoj proceduri ponovio da je Srbija u kontaktu sa libijskim bezbednosnim službama od kojih se čuje da je dvoje srpskih državljana dobro, kao i da se nadaju da će to brzo biti rešeno. Srbija, istakao je Dačić, nije tako velika i moćna zemlja da pošalje trupe da oslobode otete, ali ostaje prioritet da to proba političkim putem.
Vučić je pre dve nedelje optimistično najavio hitre i dobre informacije o srpskim službenicima, ali se umesto dvoje službenika, u Beogradu pojavio već pomalo zaboravljeni Srđan Babić, bivši telohranitelj pokojnog premijera Zorana Đinđića, koji je devet meseci proveo u libijskom zatvoru.
Za njegovo oslobađanje Vučić se zahvalio premijeru Malte, engleskim i američkim prijateljima. Čitav taj sled događanja javnost je podsetio na premijerove ranije izjave i onu iz decembra 2015. da je Srbija do sada imala bar devet ili deset puta tvrda obećanja da će oteti biti oslobođeni u narednih 48 sati.
Kao kost u grlu, međutim, ostaje više nego čudna uloga srpskog ambasadora u Libiji Olivera Potežice na čiji je automobil pucano, ali nije završio u otmičarskim rukama. Ubrzo je u javnost procurilo da je upravo Potežica i pored preporuka srpskih bezbednosnih službi o povlačenju ostao u Tripoliju kao jedini diplomata iz Evrope. Tada su krenule i spekulacije da je saučesnik otmice je njemu blizak Libijac Haudi Ganudi.
Neko muti
Sumnja u poslove ambasadora Potežice bila je u više navrata tema u Srbiji. Od priče da je u 2014. i do sredine prošle godine izdao blizu 2.400 srpskih viza državljanima Libije i navodno naplaćivao tu uslugu, do momenta kada je MSP zabranio izdavanje viza bez saglasnosti Ministarstva unutrašnjih poslova. Potežica se posle tih napisa obratio državnom vrhu i, posredno prebacujući krivicu za ostanak u Tripoliju na Ivicu Dačića i službenike ambasade, pretio je nekim dokumentima koji mogu "da procure".