Krvavi Musin put

Musa je nasledio svog oca na turskom prestolu 1402, posle bitke kod Angore, i jedno vreme je nastavio saradnju sa srpskim despotom Stefanom Lazarevićem, koju je započeo još njegov otac, i despotov zet. Kasnije su njih dvojica došli u sukob koji je doveo do pogubljenja despotove braće Vuka i Lazara, i uzrokovao nekoliko turskih upada u Srbiju.

Legenda, dakle, kaže da su se njegovi janičari, na sam muslimanski praznik Bajram, kada se niko nije nadao, po januarskoj mećavi, na putu za Novo Brdo, grad despota Stefana, uništili manastir Oprženac, a crnotravski živalj lancima vezivali i kao roblje gonili.

U istoriji, Musin put je vezan zapravo za pohod ovog Bajazitovog sina i okrutnu borbu za vlast koju je vodio protiv trojice svoje braće. On je krenuo s vojskom iz Sofije i u napornom maršu prešao Čemernik kako bi na sam Bajram napao najvažnije utvrđenje srpskog despota Stefana Lazarevića, Bajazitovog zeta i saveznika, u kojem se despot bio dobro utvrdio. Međutim, Musina opsada je propala jer ga je omeo brat Mehmed, pa je Musa morao da se povuče ka Sofiji. U bici sa bratom Muhamedom poginuo kod sela Čamurlija 1413. godine.

Da li je Musin put strateški put, onaj koji je Musa namerno gradio ili je priča o njemu rođena iz tragične sudbine stanovništva koje je u pohodu Bajazitovog sina bilo "kolateralna šteta", ostaje otvoreno pitanje. Verovatno je da je Musa pripremao napad na srpsko srednjovekovno utvrđenje u Novom Brdu, pa je Musin put zapravo drum koji je on početkom 15. veka izgradio za potrebe trgovine i snabdevanja. U prilog ovome ide i činjenica da je kroz Crnu Travu vodio drum ili više drumova pod nazivom Turski put.