I to je (bio) Balkan: Pregovarač u Parizu

U memorandumu Vilson, Pupin je tražio od Amerike da istraje na etičkom razgraničenju između Italije i novoosnovane Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Vilson je, mada ne u potpunosti, prihvatio Pupinov stav.

Pupin je pripremio i memorandum o srpsko-bugarskim graničnim problemima i savetovao jugoslovenskoj delegaciji da ne traži posredovanje SAD u odnosima sa Bugarskom, jer su bliski prijatelji američkog predsednika bili bugarofili.

U Parizu je učestvovao i kao finansijski pregovarač oko kredita SAD za obnovu Srbije. Ostao je savetnik specijalnih misija koju je Pašićeva vlada upućivala u SAD na pregovore o regulisanju jugoslovenskog ratnog duga prema Amerikancima, 1920. i 1925. godine.

Sve do smrti 1935. godine, Pupin je pomagao rodni Idvor. Osnovao je fond i ostavio na raspolaganje celu svoju veliku imovinu u Kraljevini SHS. Podržao je kralja Aleksandra Karađorđevića kada je ovaj zaveo "šestojanuarsku diktaturu", smatrajući da je lična vladavina jedini način da se opustošena država dovede u red. Upozoravao je da je demokratija najteži oblik vladavine i da je moguća tek kada je i narod za nju spreman.