Cevi iz Bajgonga

Neke cevi vode duboko u planinu, dok druge vode do obližnjeg slanog jezera. Deo ih se nalazi i u jezeru, a deo ide uz obalu jezera. Neke od cevi imaju prečnik od oko 40 centimetara, a većina ih je uniformne veličine. U čemu je stvar? Arheolozi su naime zaključili da cevi datiraju iz kamenog doba. Naučnici su bili začuđeni što nemaju pukotina iako su stare hiljadama godina. To sugeriše da nisu postavljene pod zemlju s određenim ciljem.

Sve cevi su povezane tako da čine smislen oblik. Problem je što su naučnici, američki i kineski odredili starost ovih cevi i došli do zapanjujućeg otkrića: cevi ne samo da nisu napravljene u doba kad je bila poznata tehnologija izrade čelika, nego su napravljene u vremenu kad je najveći domet naših predaka bio da isprže nešto na vatri, a da im se pri tom ne zapali krzno na leđima.

Na ove cevi su prvi put naišli naučnici tragajući za fosilima dinosaurusa. "Atlas Obscura"
na ovakav način opisuje misteriju s Tibeta:

"Zarđale cevi Bajgonga imaju promer od nekoliko milimetara do četrdesetak centimetara, pa se mogu pratiti u dužini od stotinak metara od obližnjeg jezera do spleta pećina. Mnoge cevolike strukture izgledaju kao da su sistematski vodoravno postavljene od jezera ka pećinama. Ovi prastari objekti su ukopani duboko u žive stene planine i čini se da su nastale pre nego što je postojao čovek, stoga izgledaju kao da nisu napravljene ljudskom rukom".

Najnovija istraživanja pokazuju kako ovaj fenomen pripada fosilizovanom korenju drveća. Smatra se da su cevi nastale nakon propadanja drvenog organskog materijala kroz proces pedogeneze (nastanka tla iz organskog materijala). Dalji eksperimenti su potvrdili da cevi sadrže organske materijale iz drveća, čak i mikroskopske drvene godove. Ispitivanja ovog fenomena se nastavljaju.