Čudovišta iz močvare
Stotine Brazilaca sjati se na festival blata koji je po legendi rođen još 1986. godine kad su dva dečaka krenula da istražuju obližnje šume mangrova potpuno oblepljena blatom da bi se sačuvali od komaraca, a onda su se zabavljali po gradskim ulicama.
Sledeće godine žitelji ovog primorskog kolonijalnog grada bogatog blatom i muljem okupili su se u centru maskirani u preistorijsko pleme. Svi su bili umazani blatom od glave do nožnih prstiju, sa maskama koje simbolizuju čudovišta iz močvare i velikim koskama, urlajući "uga, uga".
Poslednjih 15 godina lokalna zabava prerasla je u pravi festival, ali su se trgovci iz glavne ulice žalili gradskim vlastima da svake godine moraju da kreče bele fasade koje zamažu razuzdani blatnjavci.
Zlatni put
Parati su osnovali Portugalci u zalivu Ilha Grande 1667. godine. To je bila teritorija indijanskog plemena Gijijananas, koji su tako zvali svoju zemlju. Parati znači "rečna riba" Ilha Grande, a iza njega se prostiru tropske šume. Kad je u obližnjim planinama pronađeno zlato 1696. godine, grad Parati je postao izvozna luka odakle su brodovi puni zlata isplovljavali u Rio de Žaneiro, a izgrađen je čuveni Zlatni put, popločan velikim kamenjem, dug 1.200 km, koji je služio za prevoz rude, robe i afričkih robova. U Paratiju danas živi oko 36.000 ljudi.
Otad su veseljaci premešteni na plažu, a gradske vlasti na svakom koraku postavljaju plakate koji obaveštavaju turiste da nije preporučljivo mazati blatom zidove kuća, automobile ili ljude koji prolaze ulicama ne sluteći festivalsko zlo.
Američka verzija
Dan valjanja u blatu postao je tradicionalna manifestacija i u Vestlendu, u američkoj državi Mičigen. Iako je manifestacija prvobitno osmišljena samo za decu mlađu od 12 godina, mnogo starijih se priključivalo iz godine u godinu, pa se danas sve generacije valjaju u blatu, napravljenom specijalno za tu priliku od 200 tona zemlje i 90.000 litara vode.