Večna kuća junaka
Današnji Vujan nastao je 1805. godine zaslugom Radisava Miloševića iz susednog sela Prislonice i Nikole Lunjevića iz Lunjevića, a posvećen je arhanđelu Mihajlu.
Manastir Vujan ima crkvu lepu i neobičnu za tradicionalni srpski stil. To je jednobrodna građevina bez kupole, a sa visokim zvonikom. Crkvu su živopisali 1808. godine tada čuveni zoografi braća Jeremija i Stojan Mihajlović.
Nešto kasnije, pored hrama, Lunjevica je podigao za monahe konak sa drvenim doksatima i kamenu spomen-česmu. U uglu porte Vujana sagradio je čardak u kome je odsedao kada bi dolazio za praznike.
U crkvi manastira Vujan pored groba ktitora i jednog nepoznatog monaha, ovde počivaju i gazda Nikola Milićević i Hadži Josif Milošević, ugledni starešina ovog manastira, a tu su i mošti vojvode Lazara Mutapa, istaknutog vođe Prvog srpskog ustanka.
Vojvodi Nikoli Lunjevici je njegova unuka Draga Mašin, kada je postala kraljica, podigla spomenik, a kralj Aleksandar Obrenović poklonio je manastiru Vujan veliki konak. Vujan je danas muški manastir, a njegova crkva ima status spomenika kulture i pod zaštitom je države.
Voždov spasitelj
Selo Prislonica u čijem se ataru nalazi manastir Vujan, rodno je mesto vojvode Lazara Mutapa. U njemu se i danas prepričava kako je njihov čuveni zemljak, kada je bio buljubaša dragačevski, nadmudrio najljućeg turskog megdandžiju, koji je merkao glavu samog vožda. Za taj podvig srpski junak je od Karađorđa na poklon dobio veliko imanje i veliko poverenje voždovo. Danas je Prislonica poznata i po očuvanoj staroj seoskoj arhitekturi i Saboru frulaša, koji se od 1987. godine održava svakog jula.