Anatema na patrijarha

Bio je to Joanikije Drugi.

Njega su 1346. za prvog srpskog patrijarha podržali Simeon, poglavar Bugarske crkve, Nikola, ohridski arhiepiskop, kao i svetogorsko bratstvo, dok je na patrijarha i cara Dušana vaseljenski patrijarh Kalist poslao anatemu, crkveno prokletstvo.

Joanikije je bio prvi koji na čelo srpske crkve nije došao sa Hilandara. Bio je šef dvorske kancelarije, i poticao je iz plemićke porodice.

Odmah se na novoj dužnosti posvetio preuređenju crkve. Zetska episkopija je uzdignuta u mitropoliju, a on je dao da se grade hramovi Svetom Iliji na Krmilu i Svetom Nikoli na Tavoru. Pripisuje mu se i da je bio jedan od pisaca Dušanovog zakonika.

Koliko je Joanikije bio sposoban, obrazovan, ali i čovek od velikog poverenja srpskog cara govori i to da ga je Dušan Nemanjić najpre uzeo za svog logoteta, šefa dvorske kancelarije, koji se bavio i državnim finansijama.

Jednom prilikom u Prištini, kada je Dušan, tada još kralj, dočekivao grčkog cara Jovana Četvrtog Kantakuzina, na svečanost je pozvan i Joanikije.

Kralj je tada prihvatio na sopstvene ruke nogu arhiepiskopa dok je ovaj sjahivao sa konja, i celivao ga u ruku, moleći blagoslov. Joanikije se 1354. razboleo tokom boravka u manastiru Žiča, gde ga je pozvao car. Umro je u Polumiru na Ibru, na povratku u Peć, i proglašen je za sveca.