Pivara Dunđerskog kao spomenik kulture
Istoričarka umetnosti Vesna Karavida rekla je da industrijska arhitektura pivarskog kompleksa 18. i 19. veka danas više ne postoji, a istorijski izvori nedvosmisleno kazuju da je u neposrednoj blizini starog gradskog jezgra, još sredinom 18. veka, izgradnjom radionice za kuvanje piva, počelo formiranje najstarije industrijske zone u Velikom Bečkereku.
Ona je kazala da se o arhitekturi prvobitnih objekata u okviru kompleksa, izgrađenih od 1746. godine, ne zna mnogo s obzirom na to da originalni planovi nisu sačuvani.
Kako je navela, na osnovu plana grada s kraja 18. veka utvrđeno je da se posed osnivača pivare Sebastijana Krajcajzena prostirao na pet katastarskih jutara na levoj obali Begeja, od velikog mosta do današnje Fabrike čarapa.
Izgled starog pivarskog kompleksa, i pored čestih promena vlasništva, nije menjan sve do 1878. godine, kada ga je tadašnji vlasnik rekonstruisao.
Vesna Karavida je navela da je graditeljski sloj spomenika kulture iz 1911, kada je Lazar Dunđerski izvršio najveću rekonstrukciju u arhitektonskom i proizvodno-tehnološkom smislu, ostao do danas najstariji, a u arhitektonskom i istorijskom pogledu najznačajniji sloj kompleksa.
Pored pivare, postupak za utvrđivanje spomenika kulture pokrenut je i za bivšu kasarnu "Honved", u kojoj je danas Poljoprivredna škola i za "Bibićevu kuću" u Melencima.