Pravo na jezik (5) - Ahtisari izgubljen u prevodu
Usvajanje tog zakona "na mišiće" je u kosovskom parlamentu "izgurala" međunarodna zajednica (usvojen 20. marta 2012. godine), ali onima koji su za njega glasali izgleda je "promaklo" da su u tom pravnom dokumentu kao nazivi u albanskoj transkripciji ostali: Haljveti teqe, onda naselje Saraqan, česma Haxhi Ramadana, porodica Mijiq, ali i osnovna škola "Lidhja e Prizrenit", umesto "Prizrenska liga".
Zakonu o istorijskom centru Prizrena ne manjkaju ni gramatičke greške, a možda najupečatljivija od njih jeste da je kroz ceo zakon, baš na svakom mestu, u pogrešnom padežu napisana imenica Kosovo.
Tragična karikatura položaja Srba- Prvo su Srbi i njihove institucije izbačeni iz života i nestali, jer je srpski jezik bio sredstvo prepoznavanja i okidač za napad. Sa njima je nestao književni jezik da bi, u proteklih petnaeset godina, uz neprestani pritisak međunarodne zajednice uveden njegov surogat, odnosno srpski jezik koji su govorili i koji još ponegde govore ovdašnji Albanci. Ni jedan od analiziranih dokumenata nije napisan ili preveden za Srbe, napisali su ga Albanci za sebe i svoju komunikaciju i samo formalno zadovoljili multietnički privid. Zbog svega toga je jezik tragična karikatura našeg ukupnog položaja, prava i života, smatra novinar i pesnik Živojin Rakočević. |
Čak 61 put su potpuno pogrešno ili delimično netačno prevedene reči sa originala na srpski jezik. Između ostalog, govori se o restaurisanju umesto o restauriranju, o monumentima umesto spomenicima, konzervisanju umesto konzervaciji i izgleda u prevodu sa albanskog na srpski neizostavnom - menađiranju umesto upravljanju.
Prevod Zakona o istorijskom centru Prizrena je po mišnjenju profesorke albanskog jezika Nore Bezere, krajnje nezadovoljavajući.
Istraživanje "Vesti" na kome je Bezera bila stručni konsultant pokazalo je da u odnosu na taj, u prevodu sa albanskog na srpski, više vrvi najvažniji dokument za okončanje procesa nadgledane nezavisnosti, odnosno - Zakon o izmenama i dopunama koji se odnose na zaključivanje međunarodnog nadgledanja nezavisnosti Kosova.
Pravo na jezik: |
Ahtisarijev paket, koji je uvršćen u kosovski Ustav, u prevodu sa albanskog na srpski jezik ima čak 382 greške, što je više od 30 grešaka po strani. Tako važan dokument, izglasan je 31.avgusta 2012. i pored 40 delimično ili potpuno netačnih prevoda (zabeležene su i 63 štamparske, 266 pravopisnih, 53 gramatičkih grešaka). Neshavtljivo je da je naziv člana 7a, koji se odnosi na status Srpske pravoslavne crkve, u prevodu ostao je napisan na albanskom jeziku - "neni 7a".
Nije se primetilo da se na skoro svim mestima u tom paketu zakona, gde bi trebalo da stoji slovo č, stoji slovo ć i obrunuto, pa se tako u tom pravnom dokumentu govori o: mogučnosti, preduzeču, postoječem, nevečinskoj (zajednici) i poteškočama. Takođe, svi nazivi zakona koji se unutar ovog spominju su pravopisno pogrešno napisani.
Kada je reč o netačnom prevodu, osim što se svuda koristi reč bord umesto odbor, u moru ovih grešaka u Ahtisarijevom paketu, između ostalog, u članu 27 (stav 4) piše "članom nominiranog od premijera" umesto članom imenovanog od strane premijera.
Ko razume, shvatićeČlan šest Zakona o istorijskom centru Prizrena govori o ograničenim i zabranjenim aktivnostima u istorijskom centru Prizrena (stav 2, tačka 2) deo rečenice je potpuno pogrešno i nerazumljivo preveden i doslovce glasi "građevinske ili transformacijske aktivnosti koji će da rezulturaju u objekat u visinom večem od prizemlje plus dve etaže; ili visina koja se meri od nivoa prirodnog terena". Deo prvog stava, člana 14. koji govori o Savetu za kulturno nasleđe Prizrena, je potpuno pogrešno preveden.U njemu piše - "šest članova kulturnog nasleđa, arkeologije, arkitekture iz civilnog društva u Prizrenu koji imaju iskustvo u očuvanju, razvoju i unapređenju kulturnog nasleđa". U originalu stoji "šest istaknutih članova iz civilnog društva Kosova koji imaju iskustvo u očuvanju, razvoju i/ili promovisanju kulturnog nasleđa Prizrena". |