Svastika drevni simbol sreće u Rusiji

Svastika se u Rusiji od davnina koristila u obredima i graditeljstvu, domaćoj radinosti, poput veza na odeći, na tepisima i slično. Vrlo često je pribor za domaćinstvo bio ukrašen kukastim krstom.

Treba znati i da je kukasti krst kao simbol sveprisutan na indijskom potkontinentu, gde predstavlja osnovni smisao života, snagu solarne energije i reinkarnacije.

U 1926. godini je objavljen prvi deo temeljnog etnografskog istraživanja o ruskoj narodnoj nošnji Meščora, na kojoj su bili kukasti krstevi. Izdanje sadrži bogat ilustrativni materijal, a posle 1933. godine sve takve studije su ukinute, a knjiga više nije štampana.

Knjige koje su se bavile ovim simbolom uglavnom su bile uništene, a neke su arhivirane na posebna mesta. Međutim, ona se i danas u nekom obliku može naći na raznim mestima.

U 19. veku svastika je u Rusiji bila i na novčanicama. Predstavljala je heraldički simbol zajedno s carskim orlom.

Kukasti krst ili svastika, zapravo, nije redak simbol u slavenskim kulturama. U ruskoj kulturi predstavlja pradavni simbol sreće, a u kombinaciji sa pticom pored bila je i simbol venčanja. 

Na Kavkazu se svastika može videti na stenama Ingušetijskih kula, na verskim objektima i grobljima, ali i na zastavi i grbu. Takođe ih ima na nekim istorijskim spomenicima u Čečeniji, posebno na drevnim grobnicama u okrugu Itum-Kale, takazvanom "gradu mrtvih". U predislamskom periodu svastika je u tom delu bila simbol boga sunca Dala-Malkusa.